vrijdag 14 januari 2011

Naar de basisschool

Over zes weken is het zo ver, dan gaan we weer een fase van Elora's leven afsluiten, dan is ze officieel geen peuter meer, maar een kleuter. Nu gedraagt ze zich al eigenlijk als een kleuter, sterker nog, soms gedraagd ze zich zelfs als een tiener, maar het is 23 Februari echt officieel.

Gisterenavond zijn Daan en ik voor het eerst naar een informatie avond van de nieuwe school, de Waterwilg, gegaan. Ongeveer drie jaar geleden hebben wij deze school uitgekozen voor Elora, na goed zoeken en veel scholen bezocht te hebben. Er was iets aan deze school dat ons gelijk aansprak. De school heeft structuur en is ook best streng (ook voor de ouders, maar dat hebben twee chaotische mensen zoals Daan en ik wel nodig) Er wordt heel veel met de kinderen gedaan, veel aandacht aan de kinderen besteedt en er wordt voornamelijk heel erg met de ouders samen gewerkt. Ouder participatie wordt dan ook verwacht. Ik denk dat meer scholen dat kunnen gebruiken trouwens.

Toen ik gisteren in de overvolle ruimte zat waar er denk ik een stuk of dertig a veertig ouders zaten, zag ik me nog voor me een aantal jaar geleden, op de info avond waar twee ouders kwamen opdagen, waarvan 1 halverwege weg moest. Deze school is anders, hij straalt ook een authoriteit uit. Nu hebben de juffen, zo te horen dat ook wel verdiend, want eerlijk is eerlijk, ik zou er niet willen werken voor een leraren salaris. Ze werken zich helemaal de kriebels met alle dingen die ze aanbieden.

Wat ons vooral erg aantrok was dat er speciale lessen zijn, niet alleen voor kinderen die naar beneden uit de boot vallen, maar ook voor kinderen die juist beter presteren. Ik weet niet of Elora in de kangaroe klas komt (dat is voor de hele slimmerds) maar ik hoop wel dat deze school met haar lezen aan de slag gaat. Ik zou het jammer vinden als dat niet wordt gestimuleerd. Toen de juf zei dat ze werkten met lezen en plaatjes en dat de kinderen geen woordjes konden lezen, maar de plaatjes herkende en de woorden bij de plaatjes, keken Daan en ik elkaar aan. Ons kind leest namelijk wel echt. Elora roept niet zomaar: vis. Die moet echt even de tijd nemen om te lezen: v-i-s (en dan herhaalt ze het vaak nog een keer of twee en ziet ze ineens: hey, daar staat VIS)

Toch zat er ook veel herkenbaar voor me bij. Werken met dagritme kaarten, met weektaken, met het takenbord, daar heb ik ook allemaal mee gewerkt en vind ik een leuk systeem. Er is veel beweging op school en dat is ook goed (vooral voor een hyperkip als Elora die haar energie kwijt moet) 4x in de week gymen en 1x met een echte docent. Leuk hoor!

Wat wat minder is, is dat er geen schoolmelk wordt verschaft, dus Daan en ik moeten echt even de zeilen bij trekken. Er mag ook alleen maar melkproducten of fruitsappen meegegeven worden. Dus roosvicee zit er ook niet in. En het moet in bekers worden meegegeven, terwijl wij erg van het "makkelijk" zijn. Dus twee bekers per dag meegeven. Het is nogal wat.

De klassen zijn ook erg groot, dat is wel jammer, maar ja het is nu eenmaal een populaire school. Er zijn ook veel klassen, maar grappig genoeg lijken ze meer van hun leerlingen te weten dan mijn oude school die maar 1 klas per groep had (en soms combiklassen omdat er maar zo weinig kinderen waren)

De nieuwsbrief, wat bij ons op school een papiertje was die je aan de kinderen uitdeelde, is hier digitaal en is vaak zo'n 10+ pagina's lang. Er wordt hier verteld wie er jarig zijn, wie er op school komen, wie er van school gaan, welke goede doelen er nu gesteund worden, wat er die week op school is gebeurd, wat de MR heeft besproken... etc. Iets anders dan wij gewend zijn dus. Maar helemaal geweldig (vooral het digitale want ik ben zo'n doos met losse blaadjes en Daan al helemaal)

Dan wordt er bij de kleuters nog een eigen soort nieuwsbrief gemaakt per week. Daarin kunnen de ouders per klas zien wat er is gebeurd. Ideaal toch?

Buiten de goede communicatie ziet het er naar uit dat er echt heel veel leuke dingen worden gedaan met de kinderen. De projecten zien er heel goed uit en ik geloof ook echt dat deze mensen waarmaken wat ze vertellen (met alle energie die ik nu al heb gezien dat ze in de kinderen en in het onderwijs steken) Er is op dit moment een thema over de ruimte gaande in de kleuterklassen, dus ligt er in de poppenhoek ook een ruimtepak, ipv een prinsessenjurk. Hoe gaaf is dat?

Daan en ik liepen gisterenavond een tikkeltje overweldigd naar buiten. Ik had gedacht dat ik het allemaal wel zo'n beetje wist, maar zelfs ik was verbaasd. In mijn hart voel ik dat dit een goede school voor Elora wordt. Ik denk echt dat ze de stimulans hier gaat krijgen die ze nodig heeft.

We weten dat ze in klas 1/2 D terecht komt en de juf ziet er erg aardig uit. Ik hoop dat we het goed kunnen vinden met de juf, want dat is wel heel belangrijk.

De data voor vakanties en school activiteiten staan al in mijn agenda en over een tijdje krijgen we een brief dat Elora mag komen wennen. Het voelt heel erg spannend en ik vind het zelfs een beetje eng. Het is niet makkelijk om deze fase af te sluiten, want plots behoort je kind tot de wereld. Daan en ik zijn niet meer de enige die nu de regels maken, Elora moet nu naar school (nou ja, ze is officieel nog niet leerplichtig) en wij moeten ons ook aan de regels gaan houden.

Voor Elora vind ik het geweldig dat ze naar school gaat. Ze is er aan toe en heeft het nodig. Maar als ik stiekem, heel, heel eerlijk moet zijn... had ik haar zelf liever nog een jaartje thuis gehad. 5 dagen vind ik wel erg veel ineens. Het voordeel is dat ik wel lekker haar 's middags uit school ga halen. Straks heb ik wat meer tijd voor dingen, omdat ik van plan ben te gaan stoppen met het zzpen en me op schrijven te gaan richten. En dan hebben we lekker samen de vakanties vrij en kunnen we samen leuke dingen gaan doen.

Het is spannend en een tikkeltje emotioneel. Ook Daan lijdt hier onder en hij speelt vaak het liedje dochters van Marco Borsato (het enige liedje van deze artiest die ik zo waar mooi vind) en "pappa ik lijk steeds meer op jou" van Stef Bos.

Elora zelf heeft er geloof ik wel zin in. Ze wordt ook zo groot. Ik ben benieuwd of ze straks nog zo stoer en dapper is als ze voor het eerst in de klas met 30 kindertjes komt?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten