zaterdag 13 november 2010

3 tot 3 1/2

  • Dit is de voicemail van Elora" 06-08-2010 @ 12:07
Om eerlijk te zijn kunnen wij best wel eens volwassen grapjes maken in het bijzijn van onze dochter. Zij begrijpt ze niet en dat is voor ons des te leuker.

Zo roept Daan regelmatig: "Dit is het antwoordapparaat van pappa, spreek een bericht in na de toon"

Vanochtend zat Elora bij ons op bed. Ze is de laatste twee dagen weer lekker rebels dus we hebben het weer te bezuren met haar. Ik wilde haar iets uitleggen en ze keek me heel laconiek aan en zei: "dit is de voicemail van Elora, ik ben er niet... PIEP!" Ik kon het niet helpen en moest ontzettend om haar lachen. Ze is zo wijs en hoe ze nou aan voicemail komt? Waarschijnlijk omdat we het er wel eens overhebben dat we onze voicemail moeten checken.

Het is moeilijk om te accepteren dat je kind toch echt in een nieuwe fase zit. Ze is dan officieel nog een peuter, maar de peutertijd is voor ons gevoel al echt voorbij nu.

In mijn hoofd is ze soms nog zo klein, maar als ik er over na denk gaat ze over 6 maanden al naar de kleuterschool. Het is grappig hoe de kinderen van de kleuterschool in mijn hoofd zo veel groter zijn dan mijn kind... maar dat is niet zo. Elora is ook al toe aan dat soort verantwoordelijkheden.

Ze heeft mij voor sommige dingen gewoon niet meer nodig en het is belangrijk dat ik ook los ga laten. Het is namelijk de bedoeling dat ze de eerste stappen van zelfstandigheid gaat maken. Het leven verandert constant met zo'n kleintje en soms is het als moeder moeilijk bijhouden.

Toch proberen we haar wel los te laten en dingen zelf te laten doen. Ik ben haar nu aan het leren hoe ze haar eigen billen moet afvegen. Het is nog geen success, maar het begin is er. Ze zal het over 6 maanden toch echt zelf moeten doen.

Ik merk wel dat Elora graag wil dat ik nog dingen voor haar doe. Sommige dingen doe ik ook nog wel, maar anderen leer ik haar om zelf te doen. En ik ben ook bezig om haar geduld te leren hebben. Madame verwacht namelijk als je iets vraagt dat ze het meteen krijgt en dat is niet de bedoeling. Soms moet ze wachten. En daar heeft ze moeite mee. Ik merk ook dat ik haar daar iedere weer opnieuw weer in moet trainen, want ze is dit soort lessen snel weer vergeten.

Het is een bijzondere tijd en ik zal het wel missen als ze straks naar de grote school gaat. Dan is alles anders en dan is ze nog een beetje meer van de wereld en nog een beetje minder van mij. Maar het voordeel is dan wel weer dat ik meer tijd voor mezelf zal gaan hebben. En dat is met ook geen overbodige luxe, want ondanks dat ze steeds zelfstandiger wordt, heeft Elora graag veel aandacht en kletst ze nog regelmatig de oren van mijn hoofd.

Mijn kleine meisje wordt zo groot!
  • "Alex" 29-07-2010 @ 11:47
"mam... weet je?" begint mijn dochter. "Rapunzel heet in het engels Alex" zegt Elora wijs. Ze kijkt me bedenkelijk aan: "Mam? Waarom lach je nou?"
  • "kletskous" 29-07-2010 @ 11:33
Kletsen zit bij ons in de familie... het is nu eenmaal zo. Ik kan mensen de oren van de kop kletsen en er wordt mij menig keer gevraagd of ik last heb van ADHD. Mijn moeder heeft er ook last van en mijn oma vroeger al helemaal. Als wij allemaal samen komen is het ook een dolle boel en zie je de buitenstaanders vermoeid toekijken.

Tja, ik ben ook vrij druk... maar ik ben druk in fases. Vooral tijdens feestjes of als ik omringt ben met mensen die ik leuk vind, dan zit ik op mijn praatstoel. Ik mag ook graag lachen en keten. Allemaal heel leuk en gezellig, maar ook vermoeiend. En dus ben ik niet altijd druk. Stiekem heb ik heel veel rustige momenten en er zijn gewoon tijden dat ik niets te zeggen heb en het liefst gewoon lekker wil wegdromen in mijn eigen fantasie wereldje of gewoon lekker in gedachten voor me uit willen staren.

Mijn dochter heeft hier helaas geen last van. Vanaf het moment dat ze wakker wordt, tot het moment dat ze in slaap valt... praat ze.... de HELE dag door. En ik moet zeggen dat ik er een beetje gek van aan het worden ben. De enige tijd dat ze af en toe haar mond dicht houdt is als ze even tv of film zit te kijken. Ik merk dan ook dat ik haar soms wat vaker of wat langer tv laat kijken dan ik in de eerste instantie deed of wilde. Ik was altijd erg anti tv. Niet dat ik de tv als opvoeder gebruik, of dat Elora uren achter de tv zit... maar er zijn tijden dat ik gewoon even wil genieten van een uurtje waar er niet tegen me gepraat wordt en dan komt een kinderfilm (die een uurtje lang zijn) een leuke uitkomst is. (al redt ze het nooit een hele film hoor, dat stil zijn)

Vooral nu Elora zo slecht slaapt (en dus wij ook) heb ik het zwaar merk ik. Vaak hebben we pas rond tien uur rust en ze staat 's ochtends vroeg weer voor mijn neus. En dan is ze de hele nacht aan het spoken door haar hoestbuien. Ik ben echt kapot.

Ze is verder erg lief en gezellig hoor... maar ze laat me echt niet met rust. Als ik 's avonds mijn ogen dicht doe, dan galmt "Mam... weet je?" door mijn hoofd. Ik heb nu die babytijd vermoeidheid. Ik begrijp ineens al die moeders die kapot waren en nachten in de weer gingen met hun kleine baby. Dat hebben wij toen in mindere maten meegemaakt, dus we doen het nu maar even over... en goed dit keer. Elora hoest bijna haar longen uit haar lijf en wordt huilend wakker van de pijn in haar borst of haar keel. Het is dramatisch.

Maar goed, het kan ook erger, ik weet het wel. En ze is gelukkig wel echt heel lief en gezellig... maar ik wou dat ze wat rustiger kon spelen en dat ze niet de behoefte had om ALLES maar dan ook ALLES wat ze aan het doen was hardop te vertellen!! *zucht*. Als ik voor iedere keer dat Elora het woord "mam" zei een euro kreeg, zou ik aan het eind van de maand in een 5 sterren hotel in Dubai kunnen gaan zitten... voor minstens 3 weken...
  • "Dramaqueen" 11-06-2010 @ 16:19
"Is de toneelschool niet iets voor haar?" vraagt de juf van de peuterschool aan me. Ik moet hier een beetje van glimlachen. Thuis heb ik toneelscholen opgezocht maar ik kan niets vinden wat voor onder de 4 is. En zelfs voor 4 jarige is het zeldzaam en de dichtsbijzijnde school is in IJburg... niet om de hoek dus.

Ja op school is ze ook wat dwarser dan normaal. Thuis is ze momenteel ook erg dwars en ik word er helemaal mesjoche van! Elora heeft momenteel echt puberale buien! De juffies moeten er wel een beetje om lachen. "Och, ze luisterd tenminste en je kan haar gewoon verbaal corrigeren" zegt een van de juffen. Tja, dat is ook wel zo, maar dat maakt de discussies niet minder irritant hoor. Vooral als madame zegt, als ik eens nee zeg tegen bijvoorbeeld een snoepje "Nouhou... als jij niet lief tegen mij bent, dan hoef ik ook niet lief tegen jou te zijn". Ga daar maar eens tegen in.

Tegelijkertijd is ze zo ontzettend lief en zorgzaam momenteel. Met veel drama verteld ze me 's ochtends als ik naar mijn werk ga: "Oh mamma, ik ga je zo missen! Ik wil niet dat je weg gaat". En ik krijg regelmatig te horen: "mamma, ik houd zo van je en ik ga altijd voor je zorgen en ik laat je nooit meer alleen". Op zo'n moment moet ik echt even tegen de traantjes vechten hoor!

Momenteel is ze in discussie met Daan. Ze vertelt hem dat als hij stout is, dat zij de politie gaat bellen en dat hij dan naar de gevangenis moet. Als Daan haar vraagt wat hij dan moet doen als zij stout is antwoord ze: "Dan moet je me opsluiten in een toren met gouden muren". Vervolgens vervalt ze weer in haar rollenspel en is Daan de koning en ben ik de koningin. Het is net of we in een sprookje leven op dit moment. Een en al fantasie. Ik vind het leuk dat de juffen op school er ook zo van onder de indruk zijn!
  • "Pubertijd" 07-06-2010 @ 23:33
Het is een gezellige zondag middag. Elora zit heerlijk te schilderen en is even helemaal in haar eigen wereldje. Wij kijken een filmpje en zijn aan het genieten van het zeldzame moment dat ons kind even rustig is. Maar dan breekt uit het niets een donderbui los. Elora, duidelijk gefrustreerd, roept heel hard: "Nou!! Ik kan niet mooi kleuren, ik kan alleen maar krassen... ik kan niets en nou wordt belle niet mooi". Ze is bijna in tranen en wij weten niet wat ons overkomt. Wat is dit toch telkens? Die buien... het lijkt wel of we een echte puber in huis hebben. Plots uit het niets wordt ze boos of is ze ineens brutaal terwijl ze zo gezellig was. Ik weet niet wat ik er mee aan moet. In de eerste instantie probeer ik de bui te sussen, maar als ze brutaal wordt, gaat ze zonder pardon op de gang. Dit gedrag pik ik niet. Daarna dimt ze weer in. Het duurt zelden langer dan een paar minuten, maar deze buien zie je niet aankomen. Ze kan dan ineens zo dwars zijn.

En toch, ondanks haar buien, blijft ze het zonnetje in huis. Wat kan dat kind toch vrolijk zijn en wat een enorm fantasie leven heeft ze toch. Ze bedenkt echt van alles en tegenwoordig praat ze alsof ze de verteller van een sprookje is.

Laatst stond ik de vaatwasser in te ruimen en hoorde ik Elora het volgende scenario bedenken met haar barbie's: "Er was eens (ja, zo begint het verhaal bij haar echt) een hele mooie prinses. En toen kwam de prins en de prins vroeg: "meisje hoe heet jij?" maar de prinses kon niet praten. Iedere dag kwam de prins terug (ik vraag me af uit welk sprookje ze dit heeft) en vroeg de prinses hoe zij heette en toen zei de prinses op een dag (ja echt, op een dag) dat ze Ariel heette. En de prins zei: "wil je met me trouwen" maar Ariel zei: "Dat mag niet van mijn boze stiefmoeder"

Ik kon mijn lachen bijna niet inhouden. Ze is zo dramatisch. Het liefst speelt ze ook het slachtoffertje en dan loopt ze met een pruillipje en knipperende wimpers door het huis. Dan doet ze de afwas in haar keukentje en zoekt ze de zogenaamde erwtjes uit. Terwijl ze maar blijft vertellen wat ze doet, alsof ze in een sprookje zit.

Momenteel kan ze zelf de sprookjes in de cd speler doen. Ze zet hem zelf aan en drukt weer op play als de sprookjes zijn afgelopen. Ze vindt het heerlijk om naar sprookjes te luisteren. Soms gaat ze midden op de dag even naar haar kamer om bijvoorbeeld de ganzenhoedster of het levenswater te beluisteren (lekturama) en daarna vertelt ze mij waar het over ging. Geweldig vind ik het. Voorlezen vindt ze ook zo leuk. Het liefst als er prinsessen in het verhaal voorkomen. Al zijn heksen, spoken en monsters ook nog steeds favoriet.

Het is een bijzonder kind, maar dit is toch wel een moeilijke leeftijd. Met al haar buien en grillen zijn wij 's avonds uit geput. En momenteel weet ze de gekste dingen te verzinnen om weer uit bed te kunnen komen (Ik moet plassen, ik heb je nog geen kus gegeven, merlin moet plassen, bunny is bang... etc etc)

Toch mis ik haar als ze er een nachtje niet is. En kan ik niet wachten om weer nieuwe avonturen met haar te beleven in haar rijke fantasiewereld!
  • "het werd wel weer eens tijd" 20-05-2010 @ 09:02
Meerdere mensen hebben me er nu op gewezen dat mijn laatste dagboek entry al weer 2 maanden geleden is, dus ik moet er toch echt aan geloven en maar weer eens schrijven! bedankt voor het lezen trouwens, dat doet me goed!

Hoe is het met Elora? Geweldig, wat een kind is het toch!!! Ze is wel een tikkeltje puberig de laatste tijd en ik krijg regelmatig te maken met uitspattingen zoals: "NOU!! Dan wil ik helemaal NIETS meer!" en ze heeft zelfs al een keer boos met haar kamer deur geslagen toen ze haar zin niet kreeg. Alvast een voorproefje op de echte pubertijd dus.

Maar tegelijkertijd is ze een bijzonder vrolijk en gezellig kind. Van anderen krijg ik ook altijd te horen hoe leuk en lief ze Elora vinden en hoe gezellig ze is. Dat is ze ook, begrijp me niet verkeerd, maar neem haar maar eens een weekje in huis, dan begrijp je waarom Daan en ik momenteel op ons tandvlees lopen.

Elora zingt het liefst de hele dag. Niet meer leuke liedjes, zoals vroeger, want haar repertoire lijkt helemaal verdwenen. Ze zingt nu OF zelfgemaakte liedjes of disney liedjes. Als ze Disney liedjes zingt wil 'de plaat nogal eens blijven hangen' en krijgen we een bepaald stukje achter elkaar te horen tot je er een beetje kierewiet van wordt. Op de zwemles hebben ze al gevraagd of ze niet meer wil zingen als Ariel. En deze mensen hebben haar maar een uurtje. Kun je voorstellen hoe je je voelt als je 3 uur achter elkaar: "ahaaa ahahaa" moet aanhoren?. Persoonlijk word ik er gillend gek van.

Elora is een boef en we noemen haar Dennis the Menace. Laatst zat ik in de computer kamer en zag ik Elora uit mijn ooghoek van de badkamer naar haar slaapkamer sluipen (ja ze liep echt heel verdacht) met een emmer in haar hand. Daar had ze gezellig water in gedaan. Goddank was ik dit keer op tijd en heb ik de emmer afgepakt. Maar vaak ben ik ook te laat en dan ligt er ergens water, heeft ze iets ingezeept, heeft ze een wcrol door de wc gespoeld waardoor de wc verstopt raakt, verstopt ze dingen en haalt ze haar kast leeg. Je wilt niet weten wat ze allemaal uitspookt. Gisteren hebben we haar 's avonds laat uit de tuin geplukt waar ze met gestolen glaasjes zat te spelen.

Elora heeft ook echt een flair voor drama. Ze vindt het nu erg leuk om zielig te zijn en ik moet ook telkens Drizella (de boze stiefzuster van Assepoester) spelen en Daan is Anastasia. Elora speelt dan zo hartverscheurend het slachtoffertje dat ik soms denk dat ze het zich echt aantrekt en dan ga ik maar snel de fairygodmother spelen. Maar ze vindt het leuker als ik de slechterik speel.

Ze is ook een echte tante hoor. Ze maakt graag uit wat er gebeurd. Elora speelt graag moeder of juf voor me en verteld me dan wat groot of klein is, of dan vraagt ze me in een moederlijke toon welke kleur iets is of wat open of dicht is. Ik hoor zo mezelf in haar terug.

Als ze met kinderen speelt is zij meestal degene die bedenkt wat ze gaan spelen. Ook met grotere kinderen en voor een of andere reden krijgt ze vaak haar zin. Wij proberen soms haar een beetje te remmen anders leert ze helemaal niet dat ze ook moet doen wat anderen leuk vinden. Ze is nogal dominant, maar gelukkig heeft ze ook wel heel veel begrip voor andere kindertjes en kan ze ook weer heel toegevelijk zijn. Maar alleen als kinderen tegen haar in gaan, want zo lang ze doen wat zij wil, houdt ze dat ook lekker zo.

Ze heeft een bijzonder ontwikkelde fantasie en het is echt heel leuk om naar haar te luisteren als ze aan het spelen is. We kunnen ontzettend om haar lachen.

Het is een heerlijk kind en we lachen heel veel met haar en om haar.
  • "maar ze is niet vervelend....." 30-03-2010 @ 16:07
"Gedraagt Elora zich een beetje?", vraag ik een tikkeltje bezorgd aan juf Anneke en als uitleg voeg ik toe: "Want bij ons is ze de laatste tijd haar grenzen aan het verleggen". Een andere juf bemoeit zich er meteen mee en met een geamuseerd gezicht zegt ze... "Ach ja, soms heeft ze wat moeite met stil zitten en moet ik haar tijdens de kring gesprekken, als ik even niet oplet, uit de zandbak of de poppenhoek plukken" Ik zucht een beetje, het is niet onherkenbaar. "Maar ze is goed te corrigeren hoor... en ondanks dat ze je uitprobeert luistert ze verder wel heel goed". Nou dat is dan weer een opluchting.

"Ze is ook zo wijs", voegt juf Anneke aan het gesprek toe, "Ze is al heel erg 'voor' in haar ontwikkeling... dus dit hoort er een beetje bij". Ik kan de juf wel knuffelen. "Wij hebben meerdere 'probleemkindjes... en Elora is daar beslist niet een van. Ze is soms wat vindingrijk... maar ze is beslist niet vervelend!!"

Dat zijn nog eens fijne woorden al voeg ik er zelf aan toe: "Niet vervelend... maar soms behoorlijk lastig". De juffen lachen en zeggen dat het allemaal wel mee valt. Maar zelf vind ik dat niet. Ik heb het gevoel dat ik momenteel ogen in mijn achterhoofd moet hebben.

Elora heeft af en toe last van stiekeme fases en dat is niet zo prettig. Ze begint al te roepen: "Mamma, jij mag niet kijken hoor" en dan weet ik al hoe laat het is. Of als ze zomaar uit het niets roept :"Ik doe echt niets hoor", dan gaat het helemaal fout.

Ze heeft al een paar keer snoepjes gepikt en ze pakt dingen om mee te spelen die eigenlijk geen speelgoed zijn. Achter de bank, een plekje waar ik niet goed bij kan komen, is haar 'rovershol'.

Ze maakt er soms een bende van bij het leven. Trekt nu ook de bovenste planken van haar kast overhoop, kleedt zich 30x op een dag anders aan (zelfs met haar baby kleertjes!!) en heeft het hoogste woord.

En toch... en toch is ze niet vervelend. Ze zingt, ze lacht, ze speelt. Soms heeft ze ineens buien dat ze alles netjes opruimt, zonder dat ik het hoef te vragen. Ze luistert momenteel ook best goed.

Het gaafste vind ik hoe goed ik met haar kan praten. Hoe veel ze begrijpt... de vragen die ze stelt, de dingen die ze weet. Het is heel bijzonder om een kind zo te zien groeien.

Ik ben trots op haar, word gek van haar... maar ben vooral heel... heel erg verliefd!!
  • "gespuugd" 27-02-2010 @ 11:38
Al dagen loopt Elora met een 'bleek bekkie' rond. Het ene moment gaat alles goed en het andere moment klaagt ze over buik of oorpijn.

Vanochtend ging het mis. Om kwart voor vijf in de ochtend stond ze voor ons bed te verklaren dat ze 'echt niet meer kon slapen'. Versuft namen we haar in ons bed en daar viel ze toch (gelukkig) weer even in slaap. Wat minder leuk was, was dat ze een ongelukje had... in ons bed.... natuurlijk...

Het bed werd verschoond en omdat ik ook nogal in de lappenmand ben, is Daan met Elora naar beneden gegaan. Omdat Elora toch wel moe was wilde ze weer terug naar bed, waar ze vervolgens de hele boel onder spuugde. Daarna heeft Daan haar toch maar weer naar beneden gehaald en daar herhaalde het spectakel zich (nog 2 keer zelfs) de laatste keer lukte het mijn meisje om in de emmer te spugen.

Maar het vreemde met Elora is dat als ze ziek is, ze nog steeds redelijk vrolijk en hyper is. Ze is wat klagelijker dan normaal, maar niet veel. Ze is wat hangeriger, maar ook niet heel bijzonder hangerig want ze rent en springt nog in het rond. Daarom is het voor ons altijd moeilijk inschatten hoe ziek ze nu daadwerkelijk is.

We zien het wel, ik hoop dat ze er snel weer overheen is! Het kan een virusje zijn, maar het kan ook van alle spanning van de vorige week komen.
  • "tellen" 26-02-2010 @ 12:33
In de la lag nog een rolletje met van die kleine snoepjes, dus ik besloot deze aan Elora te geven. Ze had er al een paar op toen ze zei: "Mamma, ik heb nog 5 snoepjes". Mijn antwoord was: "En als je er nou 1 op eet, hoeveel heb je er dan?"
Zonder te kijken en te pauzeren zei ze: "Vier" en stopte er daarna snel een in haar mond. En ik vroeg door: "en als je er nu nog 1 op eet" en Elora antwoordde direct: "3". Ik was best onder de indruk hoe snel ze dit al wist. Dus toen probeerde ik een wat moeilijker sommetje: "als je nou 6 snoepjes had en je at er 1 op, hoeveel heb je er dan?" en weer zei Elora meteen: "5" (en er lagen geen 6 snoepjes, dus dit was echt uit haar hoofd)

Optellen lukte dus nog niet zo lekker, maar het aftrekken ging echt als een speer.

Ze had vannacht een ongelukje, de eerste in een lange tijd. Ik was haar bed aan het verschonen maar halverwege raakte ik weer afgeleid en besloot ik boterhammen te maken. Ik had dus alleen het bed afgehaald. Toen ik terug kwam naar boven had Elora een lakentje uit haar kast gepakt (nog voor haar ledikantje) en had ze zelf een laken op het bed gelegd. Nog netjes ook trouwens! Het was alleen wat te klein. Ze denkt zo met ons mee, het is gewoon schattig.

Gisteren was ze wat minder snoezig, want toen heeft ze er een bende van gemaakt. Het was echt erg. We hadden van marktplaats iets besteld voor haar verjaardag. In de doos zaten allemaal snippers ter bescherming. Ik had de doos speciaal wat hoger gezet, maar dat zegt niets meer. Ik was even boven en... Elora had de hele doos overhoop gehaald. Ik had het pas door toen ze me riep en ik beneden kwam. De hele kamer lag onder met snippers... en Elora zei dol enthousiast... "Kijk mam, het sneeuwt!" *zucht*
  • "3" 25-02-2010 @ 19:23
Ons kind is drie en ze is wel heel erg drie. Na een heftig weekend en een turbulente week is het allemaal weer voorbij. Het was geweldig, Elora heeft heel veel plezier gehad op haar beide feestjes.

Het grappige is, dat ik het gevoel heb dat mijn kind is verandert in de paar dagen dat ze drie is. Alsof ze zich iets heeft voorgenomen. Ze was al zelfstandig maar nu wil ze nog meer zelf doen en zegt dan ook: "Ik ben al drie".

Haar nieuwe speelgoed is ook geweldig, ze speelt er zo zelfstandig mee. Ik word nog steeds gevraagd om prins te spelen, maar minder. Elora vermaakt zich nu helemaal zelf. Toch speel ik regelmatig nog even met haar mee, want ik merk wel dat het haar stimuleert om andere dingen te proberen.

Dit is een leuke tijd, al heeft het wel een klein nadeel. Elora slaapt veel te weinig. Ze slaapt nauwelijks nog overdag en ook de nachten zijn veel te kort. Soms hoor ik haar rond 11:00 nog spoken. We proberen er van alles aan te doen. Vaak gaat het overdag goed, maar op dagen dat ze maar van 11:00 tot 6:00 slaapt en overdag niet heeft geslapen, kan ze er wat huilerig van worden. Elora is geen huil kind dus als ze ineens meerdere keren per dag jengelt of huilt valt dat erg op. Ik hoop dat het maar een fase is. Maar buiten het slaap probleem, bevalt 3 me tot nu toe prima!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten