zaterdag 13 november 2010

maand 2

 
  • "2 maanden" 23-04-2007 @ 07:01
HOERA, ELORA IS 2 MAANDEN VANDAAG!!
Wat gaat de tijd toch hard!!
  • "ideaal kind" 23-04-2007 @ 07:00
Een van de dingen waar ik vaak over mopper is dat we geen ritme hebben. Maar gisteren hebben we echt een ideaal ritme gehad. Heel soms hebben we gewoon zo'n dagje :)
Het was echt een kwestie van: slapen, eten, spelen, knuffelen en dan weer slapen. Elora heeft perfect geslapen en is niet te vaak gekomen om te eten. We hebben haar ook niet hoeven bijvoeden, behalve vannacht om kwart voor een, maar toen was het even worstelen. Dus uit luiheid heb ik het opgegeven.
We hebben trouwens zo'n lief kind. We hebben zo met haar gelachen. Na het douchen en haartjes wassen had ze echt een coupe orkaan. Ik heb zitten huilen van het lachen om haar uitdrukkingen. Waardoor ze me alleen maar verbaasder aan ging kijken. Ze doet me zo goed na als ik aaa en oooo zeg. Maar dan wel zonder geluid. Wat me opvalt dat ze niet snel varieert. Als ik aaaa voordoe wil ze ook alleen maar aaaa nadoen en niet daarna ooo. En ook omgekeerd. Tong uitsteken doet ze wel zo. Dat vindt ze het leukst.

Daan had het liedje: Hello Dolly opgezocht en dat zingen we nu vaak met haar. Dat vindt ze helemaal geweldig. We hebben het zelfs gefilmd. Onze tekst is ook niet: Hello Dolly, this is Louis Dolly, maar Hello Lolly, this is daddy Lolly. Het is ook zo schattig hoe ze kan kraaien nu. Het is wel een beetje een schreeuwlelijk hoor, want ze houdt van zich heel HARD te laten horen. Soms als ze naar bed moet en ze wil nog niet slapen, hoor je haar experimenteren met: welke schreeuw lijkt het meeste op huilen. Dan moet ik echt mijn hoofd in mijn kussen drukken om haar niet te laten horen dat ik aan het lachen en proesten ben. Het is zo'n maf grietje. Ik ben helemaal verliefd.
  • "baby bezoek 21-4-2007" 22-04-2007 @ 09:29
Ik geloof dat er niets zo vertederends is als twee babies bij elkaar. Vandaag zijn vrienden van ons, Tim en Desiré langs gekomen met hun dochter Lotte. Lotte wordt 1 jaar in mei en is dus al een stukje groter dan Elora. Ze schelen iets meer als 9 maanden. Ik kan me ook nog goed herinneren dat ik, toen we op bezoek gingen om Lotte te bewonderen nadat ze geboren was, het goede nieuws aan Tim en Dees vertelde dat wij ook een kleintje erbij verwachtten.

Ik ben helemaal verliefd op Lotte. Het is een stralend kind die je de ene na de andere gulle glimlach gunt. Ik hoop zo dat Elora ook zo'n vrolijk meisje wordt. Nu zijn wij al dolgelukkig als onze mini Noordeloos ons een glimlach van een seconde gunt en als ze een lachbui van zowaar een minuut of wat heeft, dan is dat bijna reden tot feest hier.
Lotte vond Elora ook reuze interessant. Ons hummeltje werd door dit kruimeltje geaaid en betast. En dat alles met behoorlijk wat voorzichtigheid voor zo'n klein grietje. Ook stak Lotte vrolijk haar vinger in de mond van Elora die daar vervolgens dankbaar gebruik van maakte en begon te sabbelen. Ik heb zowaar een stukje van dit alles mogen filmen. Alleen heb ik geloof ik net het vingersabbelen gemist.

De sentimentele moeder in mij denkt dan dat deze twee dames misschien later wel eens vriendinnen zouden kunnen worden. Als we bijvoorbeeld bij de summoning gaan larpen is het leuk als ze aan elkaar speelkameraadjes hebben.

Het is sowieso erg leuk om te zien welke fases nog voor ons liggen met Elora.
  • "eigenwijs" 21-04-2007 @ 15:15
Telkens als ik de filmcamera pak om iets te filmen wat Elora doet, stopt ze niet alleen, maar begint vaak ook spontaan te huilen. Er zijn wel tig stukjes waar je mij op hoort zeggen: "Nou ik wilde dit of dat dus even filmen, maar je zal net zien, pak ik de camera erbij... is het gelijk over"
Ook als ik iets aan iemand wil laten zien, doet ze het spontaan niet meer. Zo jong en nu heeft ze me al in tuk ;)
  • "ik ruik iets" 21-04-2007 @ 15:13
vannacht was het een dolle boel in huize Noordeloos. Elora was weer eens tijdens de borstvoeding in slaap gevallen en ik zag dit als het perfecte moment om eventjes een plaspauze te houden. Nog een beetje doezellig deed ik de slaapkamer deur open en.... snif, snif... daar kwam een doordringende brandlucht me te gemoed. ik was plotsklaps klaarwakker. Gelijk riep ik Daan, die nog lekker lag te slapen en de speurtocht door het huis begon. Er ging van alles door me heen. Hoe schadelijk was rook voor mijn dochter? Wat moesten we doen bij brand? En als de brand de uitgangen blokkeerde?? Hoe moest het met de katten?
Na een lange zoektocht kwamen we tot de conclusie dat de buren hun openhaard aan hadden staan en dat voor een of andere reden de rook een beetje bij ons naar binnen kwam. Helmaal voor niets geschrokken dus. Maar de stank van vuur was behoorlijk indringend en dat om 1:00 's nachts, dan schrik je wel even.
Gelukkig hebben Daan en ik er samen hard om kunnen lachen
  • "sterrenbeelden en ascedanten" 19-04-2007 @ 12:46
JouwBabyWebsite.
Ha! Wat leuk, was net even iets over ascedanten aan het opzoeken voor Elora en ik kom er achter dat haar ascedant TWEELING is!! Elora is dus vissen met een tweeling ascedant. Ik ben een tweeling met een vissen ascedant. Ik vond het erg grappig. Ik vind het jammer dat ik niet weet hoe laat Daan geboren is. Wel weet ik dat Tweelingen en Watermannen alletwee lucht tekens zijn en dus goed bij elkaar passen. Zo horen we zelfs in de wereld van de sterrenbeelden allemaal bij elkaar :)
  • "Baby Jeckle and baby Hyde" 19-04-2007 @ 12:32
Het lijkt wel of Elora twee verschillende kinderen is. (heeft ze overigens niet van een vreemde, ik ben een echte tweeling *sterrenbeeld*) Het ene kind is lief en geduldig, babbelt gezellig en lacht tegen bijna alles. Ze is nieuwsgierig en grappig en kan zich zelf enorm goed vermaken. Mij heeft ze daar niet voor nodig. Ze wil graag recht op zitten of staan en wil de hele wereld verkennen.
Maar er is ook een andere Elora, die zich helaas meestal laat zien als er visite is. Deze Elora is ongeduldig en kan soms zelfs driftig zijn. Deze Elora wil zichzelf niet vermaken maar wil het liefst geknuffeld worden en toegezongen. Deze Elora kan het echt op een krijsen zetten. Gelukkig is mijn dochter vaker de leuke lieve Elora. Van die andere schrik ik zo. Maar wel merk ik dat ik van beiden Elora's even veel houd. En dat ik soms best vertederd kan zijn door haar pruillipje. Maar toch vind ik het leuker om mijn visite mijn charmante dochter te laten zien.
  • "Wakker kindje 18 april" 19-04-2007 @ 09:45
Het was weer zo'n dag dat Elora de hele dag wakker was. 's ochtends had ze, net als gisteren veel huilbuien. Ik wist gewoon niet goed wat ik met haar aan moest want ze begon gelijk hysterisch. Dit is iets wat ik niet van haar gewend ben en waar ik dus ook niet zo goed tegen kan. Ik heb haar dus wat langer bij me gehouden dan normaal. Tussen door heeft ze twee keer een uurtje geslapen ofzo en heel veel kleine hazenslaapjes. Lekker relaxed in de tuin zitten was er niet bij. En door mijn zware nachten liep ik er ook als een zombie bij. Ik heb beneden de boel maar de boel gelaten en het is nogal een boel.
In die trappelzak slaapt Elora onrustig, ik hoor haar telkens kermen en zuchten. Soms gaat ze zelfs heel even zachtjes huilen. Ze wil bewegen maar dat kan nu niet.
Toch was ze niet de hele dag huilerig en in de middag was ze nog steeds een wakker kind... maar wel een gezellig kind. Ik heb lekker met haar zitten spelen. Het is zo moeilijk wat je allemaal met zo'n klein meisje kunt doen. Ik zing veel voor haar, maar we doen ook spelletjes zoals: itsy bitsy spider, the wheels of the bus go round and round, in de manenschijn, het dames paard en het heren paard, schuitje varen theetje drinken en al dat soort liedjes. Soms verzin ik er zelfs een paar. Ook wuif ik telkens speelgoed voor haar neus. Dan probeer ik haar te laten volgen met haar ogen. Of ik doe klanken voor met mijn mond of gewoon gebaren. Het is leuk dat ze dingen al zo goed na kan doen. Tong uitsteken is ze het beste in, maar ook A en O mondjes maken doet ze als ze goed oplet. Ook houd ik dingen in de lucht en laat ze los, zodat ze kan zien dat ze vallen. Maar meer spelletjes weet ik eigenlijk niet en daar voel ik me nogal falend in.
Ook was het eten weer een drama. Ze deed me zo'n pijn dat ik haar 's middags zelf weer een fles heb gegeven. Toch viel het daarna wel mee. En ondanks dat ze zich echt wel even kan vermaken op een dag (bijvoorbeeld als ik ging eten of als ik vond dat ze naar bed moest maar ze ging niet slapen) heeft ze heel veel aandacht nodig gehad. Aan het eind van de dag was ik gesloopt. En ik voelde me schuldig dat ik blij was toen Daan thuis kwam om met haar te spelen. Maar dat uurtje alleen in bad heeft me goed gedaan.
  • "trappelzak boogie" 18-04-2007 @ 09:12
Ik heb met Elora al twee helse nachten achter de rug. Ze kan namelijk nu vrij snel op haar rug naar de bovenkant van haar wiegje worstelen. En dan ligt ze met haar hoofdje tegen het harde riet aan. Niet alleen wordt zij daar wakker van, maar ook lig LIG daar wakker van. Vreselijke dromen over bloedende fontanelletjes weerhouden mij van slaap en dus een goede nachtrust. Gelukkig heb ik er vannacht wat op gevonden. Van mijn moeder heb ik twee trappelzakken (babyslaapzakken) gekregen. Een daarvan heeft Elora nu aan. De onderkant die heel erg lang is, stop ik nu onder haar matrasje en zo wordt ze tegen gehouden om naar boven te kruipen. Ze moet er nog even aan wennen en dat levert nogal wat frustratie op. Niet dat ze gaat huilen, maar ik hoor haar zuchten en kreunen als ze probeert te kruipen.
Maar vannacht was er nog meer aan de hand. Ik heb gisteren nogal een bewogen (zeg maar rustig ROT) dag gehad, dus lekker in mijn vel zat ik al niet. Ik was ook behoorlijk misselijk, maar dat was mijn eigen schuld. Ik had de hele dag nauwelijks gegeten en vervolgens 's avonds heel zwaar getafeld. Dit viel verkeerd. Elora poepte toen ook nog 's nachts gezellig haar luier vol, dus die was ook klaar wakker. En nu heeft ze een nieuw offencief voor de nacht: het charme offensief. Ze ligt te lachen en te kraaien... heel schattig, maar daar slaap ik dus ook niet van.
Plus dat Elora de dag ervoor heel erg abnormaal hysterisch is geweest en als ik mijn ogen sluit kan ik haar nog horen krijsen. In mijn poging tot strenge moeder zijn heb ik haar veel te lang laten krijsen, waardoor ze vervolgens helemaal van slag was en moeilijk te troosten.
Ik merk dat ik vandaag nog een beetje shaky ben van gisteren en we gaan het lekker rustig aan doen met zijn tweetjes. Ik zit ook nog steeds met een kapotte vriezer die het gisteren ineens begaf. Maar gelukkig leek het vanmorgen wel weer mee te vallen en doet hij het nog een beetje.
  • "bobble-head" 16-04-2007 @ 18:32
Ons kind houdt van "grooven". Als ik nu liedjes met haar zing (wel actieve liedjes en geen slaapliedjes) beweegt ze haar kleine lijfje mee. Op de maat is het nog niet, maar het is super snoezig. Ze is net zo'n dansend speelgoed bloemetje. En haar hoofdje wiebelt alle kanten op als ze het doet.
  • "I command you" 16-04-2007 @ 18:31
Gisteren maakte ik een grapje toen Elora heel koddig haar handje naar me uitstak. "I command you". We moesten er allemaal smakelijk om lachen. Maar stiekem is het wel heel erg waar. Leuke films die op tv zijn nadat ons kind is gaan slapen, die kijk ik niet meer. Als Elora rond 22:00 slaapt, gaan wij ook snel slapen. Dan krijgen we nog de meest behoorlijke nachtrust. Want dan is het acht uur slapen met een half uurtje wakker voor voeding tussendoor. Als ik tenminste behoorlijk kan slapen en als Elora niet plots een wakkere bui heeft. Maar die heeft ze gelukkig zelden.
Ik ga tegenwoordig pas eten als ik Elora heb gevoed, anders wordt zij precies tijdens mijn maaltje wakker met een hongerig buikje. Ze maakt eigenlijk ons hele leven uit op dit moment. Gelukkig beloont ze ons wel regelmatig. Nu zelfs nog meer, want ze moet om veel dingen lachen. Maar ze beloont ons ook met het kroelen van haar kleine vingertjes, haar verbaasde blikken en haar gekke geluidjes. Ze is een lieve bazin. Want hoe we het wenden of keren... ze is nu gewoon even "the leader of the pack!"
  • "zondag 15-4" 16-04-2007 @ 09:03
Ik heb zo goed opgepast dat Elora niet zou verbranden deze zondag, dat het er bij mezelf een beetje bij in is geschoten. Ik ben dus behoorlijk verbrand. Wat normaal al niet leuk is, maar met een kind is het wel heel erg. Vooral als ze lekker haar nageltjes in je rode huidje zet. Erg fijn. Ik moet vandaag dus maar iets minder in de zon gaan zitten en als ik het doe me ook goed insmeren. Maar het is zo'n luxe met een tuin.
Elora heeft voornamelijk geslapen maar als ze wakker was, was het een feest.
Ze gaat nu zo veel lachen al snappen wij nog steeds niet wat haar nou precies aan het lachen maakt. Want als wij proberen haar aan het lachen te krijgen vertrekt ze geen spier!
Ze kan nu ook al meer gezichtsuitdrukkingen nadoen. Bijvoorbeeld je mond helemaal wijd open doen, dat gaat steeds sneller en beter. Of een klein o mondje maken is ook nu echt duidelijk dat ze dat kan. Tong uitsteken blijft favoriet. Maar als je je tong dus krult als een soort pijpje, doet ze dat (soms) ook na. Het is zo leuk die interactie. Je merkt ook dat zij wil communiceren als ze je heel indringend aankijkt en haar tong uit steekt.
Dit doet ze overigens ook naar haar knuffels of naar de winnie the pooh plaatjes, maar tot haar teleurstelling doen deze het niet terug.
We hebben voor al haar knuffels een ander stemmetje, vaak ook met accent. Ik heb het gevoel dat ze dat heel erg lollig vindt. Ze huilt nu ook minder tijdens het verschonen. Dat wordt steeds leuker. Ondanks de vreselijke poepluiers die ze af en toe heeft. Haar poep wordt ook dikker en stinkt meer. BLEH.
Gisteren heeft ze tijdens 1 verschoning 3 luiers weten onder te poepen. We hadden haar in de tummy tub gedaan. En toen we haar een schone luier hadden gegeven tijdens het afdrogen, poepte ze die onder voordat ik hem dicht had. En op zo'n manier dat we hem snel weg moesten halen omdat anders de hele boel onder zat. Gelijk een nieuwe luier er onder dus... en ja hoor... het was weer raak. De derde bleeft gelukkig wel zitten en bleef zelfs een paar uur schoon. Maar ze heeft vaak dat ze vieze windjes heeft en dat betekend dat we haar toch wat vaker dan normaal moeten verschonen. Misschien zonde van de luiers, maar liever dat dan dat mijn kind met een vieze plek in haar luier rond loopt.
De tummy tub is trouwens een enorm success. Ze vindt het heerlijk. Al moeten we haar goed bij haar hoofd vasthouden anders gaat ze drijven. Want ze loopt met haar voeten naar boven, naar de rand, en blijft daar vervolgens drijven.

Voor de grap heb ik een rubbere eendje bij haar in de tub gezet. Toen ik er in kneep en het ding piepte, schrok ze zich een ongeluk. Maar eenmaal in het water begon ze er heel subtiel naar te meppen en raakte ze hem nog ook. Het was zo snoezig om te zien. We hebben nog een stukje kunnen filmen.

Ook kwam er bezoek op deze lekkere zondag. Een vriendin van ons Petra, die het eigenlijk niet zo op kinderen heeft, maar Elora stiekem heel lief vindt. Elora was in de eerste instantie zo suf als een konijn van de warmte en zat letterlijk (zittend dus) bij Petra in slaap te vallen. Toch heeft ook Petra van haar lach mogen genieten. We hebben Elora ook lekker in haar blote niksie op een aankleedkussen met een kleedje om vocht op te vangen (nog uit mijn kraamdoos) neer gelegd. En toen hebben we een zebra naast haar neer gezet. Die ze telkens opsloeg. Ze lag er heerlijk tegen te babbelen en geluidjes te maken. Maar natuurlijk toen ik de camera pakte... was het over en ging ze jammeren. Zonde hoor, maar we krijgen het er nog wel op.

Petra had ook de primeur dat Elora voor het eerst een (goede) fles heeft gedronken. We hadden haar al met die fles met een te dikke speen bij gevoed, maar dat was toch anders. En ze deed het fantastisch. Ze maakte zo veel geluid dat ze er zelf van schrok. Maar het eten ging op!

Wat jammer was dat ik me aan het eind van de dag behoorlijk rot voelde. Mijn verbrande huid voelde niet lekker aan en ik had last van mijn borsten en mijn darmen. Maar een lekker bad heeft alles gefixt.
Ik heb het gevoel dat we steeds beter in een ritme komen met die kleine en dat we steeds meer ontspannen worden.
  • "Slapen en eten" 16-04-2007 @ 08:48
De nacht van zaterdag op zondag was echt geweldig. Elora heeft van 22:45 tot 5:10 geslapen. Daan en ik waren heel slim ook om 23:00 gaan slapen en hebben dus een behoorlijke nachtrust gehad. Bijna perfect ware het niet dat ik om 3:00 wakker werd door knorretjes en smakjes van Elora. Ik wilde haar huilen voor zijn dus Daan ging alvast een flesje maken. Halverwege vertelde ik hem dat het toch maar niet nodig was... Elora sliep gewoon door. (iep sorry Daan) en toen zijn we maar weer gaan slapen.
Vannacht heeft ze ook best goed geslapen. Van 9:15 tot 1:55 en toen van 2:30 tot 5:50 en nu ligt ze al sinds half zeven weer te knorren en het is half negen.
Met dit warme weer slaapt ze veel. Daan en ik grappen dat ze defect is. En als ze wakker is, is ze vaak ook erg vrolijk. Ze zeurt eigenlijk alleen eventjes als we haar in haar bedje leggen als ze weer eens bij ons in slaap is gevallen. Maar we laten haar dan gewoon zeuren en dan valt ze toch weer in slaap. Als ze zit te gapen en knikkebollen is het gewoon tijd voor bed. Tenzij ze moet eten of verschoont moet worden.
En ze slaapt zo heerlijk in de wagen buiten.
Vannacht was ze alleen erg onrustig in haar slaap. Ze heeft me ook met haar grommetjes heel erg wakker gehouden. Ik vind het moeilijk om haar op de juiste manier te kleden voor de nacht met dit weer. Een hele pyjama vind ik teveel, daar is het te warm voor. Maar toch wordt het 's nachts nog wat fris voor alleen in haar rompertje. Vannacht heb ik haar toch alleen in haar rompertje neer gelegd met een pyjama broek ernaast. Ik heb haar onder haar dunne dekentje gelegd en een lakentje. Toen ik rond 2 uur haar voeding gaf voelde ik aan haar voeten en benen dat ze het nog wel een beetje warm had. Haar dekentje was dubbel geslagen dus die had ik nu enkel neer gelegd en niet helemaal ingestopt. Ik heb haar nu onder haar lakentje ingestopt. Maar rond zessen toen ze eruit kwam vond ik haar beentjes en voetjes toch een beetje aan de koude kant, toen heb ik gelijk maar haar pyjama broek aan getrokken. Ik wil niet dat ze het te warm heeft, maar ook zeker niet te koud. Het is best moeilijk zo.
  • "luie zaterdag" 15-04-2007 @ 10:30
Wat een bijzonder leuke dag hebben we gisteren gehad. Het weer was weer eens heerlijk. Ik had niet een geweldige nachtrust gehad (zoals ik al geschreven had) en in de eerste instantie was Elora nogal aan het bleren. Ik heb haar wiegje de computer kamer in gereden en haar lekker laten jammeren. Ze heeft 45 minuten wakker gelegen (vaak gewoon stil en om zich heen kijkend maar soms ook jammerend en klagend) en toen is ze in slaap gevallen. Ze heeft daarna dik 2 uur geslapen toen ze weer wakker werd voor eten en daarna heeft ze ook nog anderhalf uur geslapen in de wagen in de tuin. Ik heb haar goed ingesmeerd en in de schaduw gelegd. Het enige wat ze aan had was een romper en het was zo leuk om dat bijna blote babietje zo te zien slapen. Toen ze wakker was, was ze in een tophumeur. Er werd wat afgelachen en rond gekeken. Daan en ik waren helemaal vertederd.
Helaas stopt ze altijd gelijk als we de camera pakken. Heel jammer.
's avonds hadden we bezoek van de Blommaerts. Het was echt reuze gezellig. Ik vond het echt super dat zij de kids hadden meegenomen. En voor Elora was dit ook leuk. Vooral Perrin, die is als ik me niet vergis bijna 9, was heel erg leuk met haar. Hij heeft toen Elora geen zin had om in haar uppie in de kinderwagen te liggen terwijl wij lekker aan tafel zaten, haar rond gereden.
Ik vond het wel frappant dat ze op de ochtend na de hele dag vrolijk was en niet had gehuild en dat zodra de visite er was ze begon met zeuren en jammeren. Het lag er wel een beetje aan dat ze weer slecht had gegeten bij me en dat ik haar nog een keer aan moest leggen. Daarna was ze redelijk lang stil en heeft ze zich alleen tijdens het eten laten horen omdat ze wakker in de wagen lag en zich verveelde.
's avonds toen de visite weg was, was het weer all smiles trouwens.
Het was leuk om de grotere kinderen (Luna van net 5 en Perrin van bijna 9) over de vloer te hebben. Ik vond het heerlijk hoe ze aan het spelen waren. Ook was het leuk om weer eens met een groep te eten en te kletsen. Ik merk dat we steeds meer in een ritme komen en dat is erg leuk. Daan en ik waren zelf ook heel erg ontspannen gisteren en dat helpt ook om een leuke dag te krijgen. En het is of zij het voelt, als wij lekker in ons vel zitten is zij ook een stuk vrolijker. Ik was even bang dat ze misschien een chaggerijnig kind zou worden, maar dat was omdat ze nog niet echt goed kon lachen. Maar ik merk dat het lachen haar steeds beter af gaat en dat ze het toch wel heel veel doet nu. Heerlijk is dat. Ik kan je eerlijk zeggen dat er niets mooiers is dan de lach van je eigen kind. Er is een of andere vreselijke Nederlandse ballade waar ze zingen: de glimlach van een kind doet je beseffen dat je leeft. Ik vind het een vreselijke melodie, maar ben het met de inhoud helemaal eens!
  • "lalala- lente" 14-04-2007 @ 08:49
Nu met dat mooie weer is het nog moeilijker om de tijd te vinden om mijn dagboek bij te houden. Daarom maar om 8:00 's ochtends met een huilend kind naast me. Ik heb Elora lekker in haar wiegje laten liggen en deze naar de computer kamer gereden. Ik vond dat ze best nog een uurtje mocht slapen, al heeft ze een behoorlijke nachtrust gehad. Ze heeft van 11:00 tot 3:00 geslapen en toen van 3:30 tot 7:30. Mocht ook wel na een drukke dag zoals gisteren.
Het begon al vroeg want mijn moeder stond om 9:00 al op de stoep. Daarna kregen we om 11:00 nog meer visite. Ellen, een oude vriendin uit Engeland met haar vriend Richard en Sian met haar dochtertje Zara kwamen langs. Het was gezellig, maar toch anders dan vroeger. Met kleine kinderen erbij wordt alles toch anders. Elora, die net borstvoeding had gekregen, had besloten dat ze nog honger had. Ze was dus erg zeurderig. Helaas was de spuit waar we haar mee bijvoeden nu echt overleden en de enige speen die we hebben heeft zo'n groot gat, dat het voeden een uitdaging wordt. Toen Elora eindelijk haar buikje vol had en rustig was, begon Zara te laten zien dat ze moe was. Sian vertelde ons dat ze zo slecht geslapen had, dus die kleine van haar had ook de bokkenpruik op. Voor kinderloze mensen zoals Ellen en haar vriend, zal dit wel heel vreemd geweest zijn. Niet echt een volwassen bezoekje dus.
Wel hebben ze even mogen genieten van een tevreden Elora die voor het eerst in de tummy tub is geweest. Heel stom, want ik heb geen foto's gemaakt. Wel is er gefilmd. Madame had zich namelijk HELEMAAL onder gepoept, dus ik vond het een goed excuus om haar in de tummy tub te doen.
Helaas had ze daarna weer haar "ik wil niet slapen" dagje. We snappen er echt niets van dat ze deze zo regelmatig heeft. Gelukkig niet altijd, soms heeft ze echt hele slaapdagen. Maar het wisselt. En ik weet gewoon niet wat ik er mee aan moet. Laten huilen kan namelijk heel erg averechts werken. Behalve het feit dat ik erg gestresst word van haar "hysterische" huiltje, gaat ze als ze hysterisch is ook gewoon echt niet meer slapen. En dan is ze moeilijk te troosten achteraf. Ze kan het dik een half uur volhouden, waarschijnlijk wel langer, dat weet ik niet, want een half uur is mijn limiet.

Volgens mijn moeder waren de babies vroeger anders. Ik weet niet of dat nu aan onze opvoeding of maatschappij ligt of gewoon dat de babies veranderen. De kinderen gaan ook sneller de puberteit in. Ik vind niet dat wij Elora echt verwennen en ik geloof niet dat vroeger alle moeders hun kinderen niet verwende. Wij pakken haar echt niet bij ieder piepje op. Als ze gaat zeuren kijken we eerst wat er aan de hand is van een afstandje, zodat ze ons niet kan zien. En ook proberen we haar pas aandacht te geven als ze stil is, niet als ze zeurt.
Ik zou ook niet weten hoe ik het anders moet doen.

Om ook mijn conditie weer op pijl te krijgen (ik heb nooit een geweldige conditie gehad, maar dit is echt belachelijk) zijn we gisteren heerlijk naar de supermarkt gaan lopen. Het was dichterbij dan we dachten en ik denk dat het maar zo'n minuut of 20 - 25 lopen is. Het was erg druk en we hadden de kinderwagen dus het was een uitdaging om boodschappen te doen. En toen een nog grotere uitdaging dan de boodschappen mee terug te nemen. Die bak onder in de kinderwagen is lang niet zo groot als hij lijkt.
De laatste 3 minuten was Elora het ineens zat. Gelukkig waren we al bijna thuis. Maar ja, onze dame had honger. Gelukkig is ze makkelijk te entertainen door bijvoorbeeld wat meer hobbeltjes te nemen met de kinderwagen en wat harder te duwen. Ik denk dat Elora later de achtbanen heerlijk gaat vinden. Ze vind het leuk om wild heen en weer geschud te worden.

Vandaag of morgen ga ik haar ook eens filmen in de wieg. Als ze zo koddig een gesprek ligt te voeren met de winnie the pooh slabbertjes. Want dat is zo schattig. Ik heb ze nu aan het wiegje vastgebonden, dat ze ze niet meer er af kan trekken.

Ik had echt een super nachtrust kunnen hebben vannacht, want Daan heeft de late voeding gedaan. Helaas heb ik zo'n buikpijn dat ik uren wakker heb gelegen. Dat is wel wat minder. Dus alsnog geen goede nachtrust gehad. Misschien vannacht!! Deze ochtend voel ik me gelukkig al weer wat beter.
  • "Lach dag" 12-04-2007 @ 18:50
We worden nu de hele dag getrakteerd op allerlei gulle lachjes van Elora. Het is heerlijk om te zien. Soms is ze even jantje huilt, jantje lacht. Maar over het algemeen krijgen we welgemeende grijnzen en volle lachgezichtjes. Alleen weten we nog niet echt hoe we ze tevoorschijn kunnen toveren. Ze komen zomaar ineens uit het niets. Vooral om vreemden kan ze erg lachen. Zo ook om mijn directeur die vandaag een bezoekje kwam brengen. Echt super leuk!! Nu nog even kijken HOE we haar precies aan het lachen krijgen, want voor de camera wil ze nog steeds niet!
  • "hallo jij hier?" 12-04-2007 @ 09:08
Het was geen makkelijke nacht , maar wel zeker één met veel beloningen. Elora heeft nog steeds REUZE honger. Ik durft niet te gaan slapen omdat ze om 21:15 voor het laatst gegeten had ik ik verwachtte dat ze toch rond 23:00 zich weer zou melden. Om 23:30 gaf ik het op en probeerde wat te slapen, wat me niet direct lukte. Ik denk dat ik pas na twaalven sliep en om 1:30 werd mevrouw wakker. Het eerste wat ik van haar kreeg was een dikke smile. Ik smolt, mijn vermoeidheid meteen vergeten. De voeding sessie liep echter niet echt vlot, dus pas om 2:15 kon ik haar weer in haar wiegje leggen. Weer sliep ik niet gelijk en ik heb het nog 2:45 zien worden.
Tot mijn gruwel werd ik om 3:50 weer gewekt voor de volgende ronde. Kreunend haalde ik haar uit haar bedje, mijn ogen rood en gezwollen.
Het voeden ging makkelijker, maar ik merkte ook dat Elora klaar en klaar wakker was. Na de voeding moest ik nog even plassen, dus om haar te vermaken had ik nog even een winnie the pooh slabbertje in het wiegje gehangen om naar te kijken. Ik kwam terug om een vrolijk kind te ontdekken en baalde dat de camera's beiden beneden lagen. Ze lach uitgebreid te lachen en geluidjes te maken naar Pooh. Ze lag het slabbertje te aaien en heel uitdrukkelijk haar tong ernaar uit te steken (iets wat wij naar haar doen voor contact) Ze maakte ook vrolijke "kraai" geluidjes. Snel hing ik een andere slabber aan haar andere kant. En toen ze zich omdraaide keek ze blij verbaast alsof ze wilde zeggen: "He? Jij ook hier??" Ook dit slabbertje kreeg een gulle glimlach en wat gebrabbel. Ik vond het echt magisch. Maar ik wilde dit niet te lang door laten gaan, ivm de nachtrust. Dus voorzichtig trok ik de slabbertjes weg. Nu was de glimlach verdwenen en keek mijn kleine Lollie Pop erg zuur. Vooral toen het licht uitging moest ze er niets van hebben. Om pappa te sparen heb ik maar gewiegd, en gewiegd en gewiegd. Maar om 5:50 was ze NOG wakker. Daan werd ook wakker van haar en heeft toen heel lief mijn shift over genomen, zodat ik toch nog even een uurtje kon slapen. Ik moet wel bekennen dat ik behoorlijk gebroken ben vandaag. Ik hoop dat ik straks nog even kan slapen... maar dat zal wel niet :S
  • "Rupsje nooit genoeg" 11-04-2007 @ 17:40
Oef, mijn borsten hebben het moeten ontgelden de laatste 2 dagen. Elora heeft honger... holle bolle gijs honger. Ze heeft het zelfs gepresteerd om na een lange borstvoeding van dik 35 minuten nog een "flesje" met 90 ml te drinken. Ik ben nog steeds niet zo lekker, dus ik ben echt uitgeput en van borstvoeding geven de hele dag, word ik niet echt fitter. Ook is ze gisteren bijna de hele dag wakker geweest en heeft ze vandaag ook bijzonder wakkere buien gehad. Nu slaapt ze gelukkig even. Maar aan de andere kant heeft ze ons wel getrakteerd op haar eerste kraaien. Het was kort maar zeker krachtig. Ze is niet een ontzettende lacherige baby, maar misschien komt dat nog. Ik hoop het wel. Ze is nu voornamelijk erg nieuwsgierig naar alles. Haar lachjes filmen is vooral erg moeilijk. Als ze al een camera ruikt stopt ze met lachen volgens mij.
Een goede vriend van ons, Gerard, is gisteren kennis met haar komen maken. Het was erg gezellig al was ik een beetje een levend lijk.
Vanmorgen kreeg ik een beetje een nare verrassing. Daan had onze kat Lily opgesloten in de woonkamer, de hele nacht lang. Als bedankje daarvoor heeft ze op onze bank geplast. Ik vind dat zo vreselijk smerig. Daan heeft het zo goed en zo kwaad als hij kon schoongemaakt, maar ik ruik het nog steeds. Ik denk dat ik het vanavond zelf maar een keer probeer en anders morgen buiten in de frisse lucht. Het zal wel aan mij liggen, maar ik vind onze hele woonkamer er naar stinken. Nu moet ik wel toegeven dat ik een bijzonder gevoelige neus heb. Vanavond hebben we visite, dus tussen het entertainen van mijn wakkere baby heb ik hier en daar nog wel wat huiswerk voor elkaar gekregen. Ben zelfs aan haar baby album begonnen, want de foto's waren binnen. Trouwens geweldige site waar ik de fotos heb besteld: http://www.babyinfo.nl.
Vanavond eten we Mexicaans. Ik heb trouwens gisteren voor het eerst in bijna een jaar tijd een wijntje gedronken. Netjes na de borstvoeding en voor een flesvoeding, dus er zat dik 5 uur tussen mijn wijntje en de volgende borstvoeding. Ik ben wel braaf ;)
  • "Lekkere paasdag" 09-04-2007 @ 20:18
Wat een heerlijk weer was het vandaag. Het maakte Elora's eerste pasen toch een beetje goed. Vandaag zijn twee goede vriendinnen van me langs gekomen en we hebben heerlijk gelunched. Ik merk dat ik onzeker wordt als Elora wat van zich laat horen doormiddel van een klaagzang. In de eerste 3 a 4 weken was ze zo onzettend stil en huilde ze bijna nooit, dat ik nu het gevoel heb dat ze heel veel huilt. Maar dat schijnt wel mee te vallen, want ik hoorde van mijn vriendinnen niets dan lof over haar. Volgens Sascha, die jaren in de kinderopvang met babies vanaf 3 maanden heeft gewerkt, is Elora juist heel erg lief en rustig. Ik vond dat ze een beetje haar bokkenpruik op had vandaag, dus dan ben ik helemaal een spekkoper ;)
Ik heb ook niet echt vergelijkings materiaal, alleen hoe stil ze was toen ze net geboren was.
Het was heerlijk om met haar in de zon te zitten. We hebben haar armen en gezicht goed ingesmeerd en ze mocht haar "fraaie" muts weer op. Als ze die op heeft lijkt ze op een soort roze brandweermannetje. Beide dames hebben heerlijk met haar getut en Elora kon de aandacht wel waarderen. Ook moesten de dames even "geproefd" worden. Vooral Esther moest het ontgelden. Die werd van alle kanten gelikt en onder gekwijld (arme Esther) Maar ja, dat is Elora haar nieuwe ding. We hebben trouwens een nieuwe giraf voor de collectie gekregen van Esther. We hebben hem Gustav genoemd en hij is een vriendje van George de Giraf ;) Sinds mijn zwangerschap heb ik ineens wat met giraffen (vraag me niet waarom, hiervoor waren het toch echt zeepaardjes) dus ik vond dit wel een heel frappant cadeau. Gustav is wel heel bijzonder, want hij rammelt. En Elora vindt alles wat rammelt interessant.
Ik baal dat het weekend al weer over is. Niet omdat ik moet werken, pas in September weer (muhahaha) maar omdat Daan weer moet werken. Het was erg gezellig met zijn drietjes, vooral vandaag. En het is lekker om als gezinnetje te functioneren.
Ik hoop trouwens dat dit lekkere weer aanhoudt. Morgen durf ik misschien zowaar even met Lollie (Elora) te gaan lopen in het zonnetje, maar anders gaan we zeker in de tuin zitten. Echt een luxe om een tuin te hebben zeg!!
  • "Muziek" 09-04-2007 @ 12:17
Ik ben een beetje sentimenteel vandaag. Zit achter de computer muziek van bands op te zoeken waar ik al in geen jaren meer heb geluisterd, zoals Ween, Soul Coughing etc. Het brengt me terug naar mijn tien en twintiger jaren.
Dan vraag ik me af, wat voor een muziek zal Elora leuk vinden later? Ze houdt nu al erg veel van muziek. Als ze huilt kan ik haar het beste troosten met liedjes zingen. En ook als ze heel boos is en het op een krijsen zet, kunnen we haar stil krijgen door de muziek heel hard aan te zetten.
Vaak vinden kinderen andere muziek leuk dan hun ouders. Ik kon mijn moeder vroeger echt wel op de kast krijgen met the red hot chillipeppers of skunk anansie. Maar aan de andere kant had ik ook heel veel in gemeen met de smaak van mijn moeder. Haar country and western muziek verfoeide ik, maar jaren 50 muziek kon ik wel weer waarderen. Mijn moeder heeft gezorgd voor mijn liefde voor Bob Marley. En ook hebben we samen menig keer mee zitten lallen op de muziek van Boudewijn de Groot. Daar was mijn moeder een groot fan van toen ze jong was en ik heb hem rond mijn 16e ontdekt. Voor mijn moeder was dit erg leuk want ze herkende haarzelf in mij.
Dan vraag ik me af, zal Elora straks ook als ze 16 is meegezweept worden door de diepe teksten van mijnheer de Groot. Zal ze bands zoals Miranda Sexgarden, Ween of Violent Femmes kunnen waarderen? Of vind ze mijn muziek straks gek, stom of raar? Time will tell.
  • "mopperpot" 09-04-2007 @ 10:49
ARGL, ik had gewoon 6 1/2 uur achter elkaar kunnen slapen. Van 23:30 tot iets voor 6en. Maar nee hoor, die vreselijke interne wekker van mij bleef me vanaf 4:00 ongeveer om de 8 tot 12 minuten wakker maken. Wat een gedoe. Dus tegen de tijd dat Elora wakker was, was ik oerchaggerijnig. Daan gaf haar aan me aan, omdat het wiegje nu aan zijn kant staat, hij had voor het weekend de nachtshift op zich genomen (nou kwam het gewoon telkens zo uit dat hij de late avond en ochtend shift kreeg en ik alsnog de nacht, maar een gegeven paard moet met niet in de bek kijken, want slaap is slaap) Gelukkig ging het eten helemaal geweldig. Ik had ook veel te geven en stond op knappen en zij was lekker relaxed. Altijd een goede combinatie. Maar goed, bij de laatste 5 minuten werd mevrouw ineens weer klaarwakker. We hebben toch maar weer de sauna belt in het bedje gelegd (op voor te verwarmen, ben echt niet zo gek dat ik dat hete ding bij mijn kind in bed ga leggen) want het helpt, ze wordt er minder snel van wakker. We halen hem er wel weer uit als het nog iets warmer is buiten.
Toen ik haar, nog steeds behoorlijk chaggo, in haar bedje ging leggen, zag ik ineens dat Daan haar decoratieve slabbertjes in het bed had gegooid. Lekker is dat want dit kan ze dus naar zich toe grijpen. En met kortjes en lapjes kan een baby dus stikken. Overal grote waarschuwingen. En ik had hem gevraagd (een keer of 80) of hij het wiegje leeg wilde maken voor ze ging slapen. Op dat moment zag ik allemaal nare beelden in dat vrolijke hoofd van me en voor ik het wist stond ik te mopperen. Ik heb Daan ook beloofd dat als Elora door zo'n stommiteit van zijn kant zou stikken, hem het zelfde lot stond te wachten.
5 minuten later toen ik op het toilet zat, realiseerde ik me ineens dat ik mijn eigen man met de dood had bedreigd. Zelfs voor een chaggerijnige bui ging me dat nou net even iets te ver. Ik heb het maar snel weer goed met hem gemaakt en schaamde me diep. Hij kon er gelukkig wel om lachen en zei dat de manier waarop ik het had gezegd hem wel deed realiseren dat ik het niet serieus meende.
Ik merk wel dat ik sinds mijn zwangerschap wat chaggerijniger ben. Tenminste, ik heb gewoon wat last van mijn hormonen waardoor ik wat opvliegeriger ben dan normaal.
Mijn moeder sprak laatst haar bezorgheid uit over hoe ik was de laatste tijd. Ik had me eigenlijk wat beter moeten verdedigen, want het klinkt als een rot excuus, maar door hormonen wordt alles toch net even iets intenser. Ik heb ook geen geduld nu, terwijl ik vroeger engelen geduld had. Ik hoop wel dat dit snel weer terug komt hoor, want als ik straks moet gaan werken, heb ik ook mijn geduld weer nodig. En in mijn huwelijk zal dat ook niet heel verkeerd zijn. Ik kan ineens zo weinig hebben van mensen en dat vind ik geen leuke eigenschap.
Ik hoop ook niet dat ik hier nog dik 7 maanden last van ga hebben, want ik heb wel eens gelezen dat het nog dik 9 maanden na de bevalling door kan gaan... ik wil toch erg graag mijn oude ik weer zijn.
  • "ziek" 08-04-2007 @ 19:58
Ik heb een nare verkoudheid te pakken. Samen met mijn darm-drama's voel ik me daar dus behoorlijk rot onder. Het was de bedoeling dat we vandaag lekker bij mijn ouders zouden gaan eten. Spiezen-vlees, zoals mijn moeder dat noemt voor de kinderen. May-Britt en Junior zijn daar nu ook. Ik had er erg veel zin in, maar naarmate de dag voorderde, voelde ik me steeds beroerder. Zelfs een uur in bad zitten hielp voor geen meter en ik heb het maar opgegeven. Alsof Elora voelt dat ik niet zo lekker ben, gaat plotseling het borstvoeden ook weer voor geen meter. Het is weer een drama. Al ben ik nu minder snel van de kaart te brengen omdat ik weet dat dit weer over gaat. Toch is het erg vermoeiend om te worstelen met dit kleine hoopje mens tijdens het eten. 1x heb ik de handdoek vandaag in de ring gegooid en hebben we haar maar bijgevoed. Ze was gewoon te overstuur. Het lukte gewoon niet. De laatste voeding is me wel gelukt, maar vraag niet hoe. Ik heb echt wat staaltjes yoga (dat ik dus niet beheers) uit de kast moeten trekken om tenminste 20 minuten voeding naar binnen te krijgen.

We hebben wel een heel mooi moment gehad vandaag. Daan had haar tussen ons in op het bed gelegd toen ze wakker was. Ik was in slaap gevallen (zowaar!!) en werd wakker terwijl twee kleine grote ogen me aankeken en een handje me heel zachtjes in mijn gezicht streek. Ik was er helemaal ontroerd van.
  • "ma Flodder" 07-04-2007 @ 15:55
Ik ben nooit echt een mode bewust tiepje geweest. Mijn mode was de kolder die ik op dat moment in mijn kop had. Zo was liep ik toen ik 15 was graag in lange kleurige rokken of jurken met bloempjes in mijn haar en het liefst zelfs buiten op blote voeten. Toen ik 18 was hield ik meer van de donkere kledij en nu draag ik alles wat me lekker zit. Maar sinds Elora er is ben ik soms net ma Flodder. T-shirts houden het niet langer dan 2 dagen vol en soms niet langer dan 2 uurtjes. Ik wil graag zo makkelijk mogenlijk borstvoeding kunnen geven als ik thuis ben, dus daar is mijn outfit ook op aangepast. Ik moet nu voor ik de deur uit ga checken dat ik niet onder de babyspuug of kwijl zit. Dat zijn van die kleine dingen waar je niet bij stil staat voordat je moeder wordt. Mijn wasmand krijg ik bijna niet meer leeg. De was komt sneller dan ik hem wassen kan. En ik ben al niet zo'n huisvrouw. Het is best pittig om alles te combineren met een kindje. Maar ik word er toch steeds een beetje gehaaider in. Maar ik zou het niet verkeerd vinden als we wat meer in een "ritme" komen.
  • "snurkende babies" 07-04-2007 @ 12:08
Wat jammer dat mijn ritme nou niet met die van Elora samen loopt, anders had ik dik 5 uur slaap achter elkaar gehad vannacht. En dat klinkt als een zegen. Helaas werd ik om 2:00 al wakker door mijn "bongo-borsten" en ben daarna ieder half uur wel even wakker geweest. Elora heeft prinsheerlijk tot 4:00 doorgeslapen (vanaf 23:00) en toen het eindelijk etens tijd was... gelukkig want mijn bed begon verdacht veel op een zwembad te lijken, lag ze letterlijk snurkend aan mijn borst. Ze dronk wel dus ik kon mijn lachen bijna niet inhouden. Snurk... slok.... snurk... slok.
Helaas toen ik haar weer in haar wiegje legde, was ze toch wel weer erg wakker. Helaas vooral voor Daan, want die schat heeft de nachtshift voor me opgenomen. Ik heb heerlijk doorgeslapen tot 7:00 en voel me vandaag ook een stuk fitter.
Maar vandaag is geen goede dag voor Elora merk ik al. Ze heeft krampjes. Ik voel me heel schuldig want ik heb gisteren frisdrank gedronken en daar kan het aan liggen denk ik. Soms ligt ze slapend te huilen. Ze slaapt gewoon door en het huilen is maar kort, maar het breekt mijn hart. Nu ligt ze lekker met haar pappa te knuffelen.

Ze is al weer 6 weken en 1 dag. Nu kan ze al een tijdje lachen, maar het lijkt wel of ze gisteren door had dat ze nu officieel mag lachen, want ze doet het toch wel een stuk vaker. Tot ons grote plezier. Het was heerlijk hoe lief ze gisteren was en hoe rustig. Ze heeft redelijk geslapen al was ze ook wel veel wakker. Maar ik kon haar gewoon lekker in de wipstoel leggen en ze wilde zelfs het speentje.
  • "Dag en nacht???" 06-04-2007 @ 13:41
Mijn wallen hangen inmiddels op mijn knieen. Ik geloof dat Elora en ik toch een beetje in een ander ritme zitten tegenwoordig. En dat ritme van haar... ik kan er geen pijl op trekken. Het is niet dat haar dag en nacht ritme omgedraaid is, het is dat haar dagritme wat eerder begint dan het mijne. En het lijkt iedere dag nog wel eerder te beginnen.
Vannacht begon ik al om 3:00 met spoken, meestal is Elora dan wakker om te eten. Maar nu mooi niet. Ze lag wel in haar slaap een medley van geluiden te maken, waardoor ik de slaap niet meer kon vatten. Gesnurk wat uit een stuk van Wagner kon komen en gekke iep en oop geluiden galmde uit de wieg.
Toen ze om 3:50 eindelijk half wakker lag te smakken heb ik haar dankbaar aangelegd. Tijdens het drinken bleef het arme schaap in slaap vallen en na 25 minuten waarvan ze er misschien 15 gedronken had, heb ik haar maar weer terug gelegd. Helemaal tevreden want die kleine zou lekker doorslapen... toch??
NOU MOOI NIET DUS!! Zo'n 5 minuten later was madame KLAAR wakker. Wat de eerste 3 kwartier niet heel erg was, want ze was gewoon lekker iep en oop geluidjes aan het maken (al kon ik daar alsnog niet van slapen) maar na een tijdje begon ze zich toch te vervelen. De sirene begon langzaam en dreinend maar even later was heel huize Noordeloos gevuld met het kabaal. Daan zei dat het niet erg was en dat we haar lekker moesten laten huilen. Het was een drama, want tja... je wilt haar niet verwennen, maar lekker kunnen slapen is ook wel verleidelijk. Uiteindelijk hebben we de strijd om 6:25 gewonnen... en ongeveer een half uur later was ze weer wakker om te eten. Ik heb haar maar aan mijn kant van het bed gelegd omringt door kussens. Als een zombie voed ik haar nu maar iedere 2 tot 3 uur. Inmiddels ligt ze al bijna 3 uur heerlijk te maffen en ik voel me net een oud besje dat met zware oogjes de wereld in kijkt. Maar slapen lukt me gewoon niet meer. En telkens als ik indommel komt er een IEP of een kuchje van mijn dochtertje. Dan ben ik natuurlijk weer klaar wakker. Ik ben blij dat het weekend is, dan kan Daan vannacht de nachtshift overnemen. Ik moet gewoon echt een nachtje lekker slapen!
  • "Pasen in de mega stores" 05-04-2007 @ 23:01
Altijd als nanna komt is het een groot feest, want dan gaan we er lekker op uit. Mijn moeder belde me vanochtend om 9:00 en ik was blij dat ik al wakker was. De nacht met Elora was erg lollig maar bracht niet veel rust met zich mee. Daan werd toevallig wakker tijdens mijn nachtelijkse voeding van 3:00 en Elora lag een partij winden te laten dat het geen wonder was dat zijn slaap werd verstoord. Daan en ik hadden hier dus ook de grootste lol over. Ik had ergens gelezen dat je kinderen beter zo min mogenlijk 's nachts kon verschonen, anders zouden ze te wakker worden. Maar Elora was al klaar wakker en met het geluid dat uit haar inimini achterste kwam, konden we haar niet laten liggen. Daan en ik grapten over wie haar zouden verschonen en besloten het samen te doen. We konden ons lachen echt niet inhouden en Elora lag ons vrolijk aan te kijken. Op een bepaald moment leek het zelfs bijna of ze ons aan het uitlachen was.
Minder leuk was dat ze haar wakkere bui tot 5:45 heeft vol gehouden. Ik heb Daan na de verschoning zijn nachtrust gegunt, hij moest immers werken. Maar om 5:45 smeekte ik hem of hij haar een voeding wilde geven, ik was kapot. Daarna heb ik ook niet veel geslapen, maar gelukkig kan ik de vermoeidheid makkelijk van me afschudden (tot op een bepaalde hoogte)
Maar goed... om op het verhaal over mijn moeder terug te komen.
Mijn moeder belde met het geniale idee om naar de mega-stores te gaan... want... dat zou natuurlijk nu in de paassfeer aangekleed zijn. Elora werd snel op haar paasbest (ja flauwe woordgrap) aangekleed en na een onhandige borstvoed sessie kon ik me ook aankleden. Mijn moeder kwam ons halen en mijn grietje was wakker. Onze eerste stop was een nogal teleurstellend bezoek aan de intratuin, die erg on-pazig was ;) (mam dit is een van die vreemde woorden waar je het over had??) lol
Daarna naar de mega-stores. Maar aangezien Elora weer stiekem aantekeningen had genomen van Rupsje nooit genoeg, ging de honger sirene plots aan achter in de auto. Liet de sirene nou ongeveer 20 minuten klinken voor ons einddoel. Dus we hebben best even van het enorme stemgeluid van mijn dochter mogen genieten.
Op de parkeerplaats van de Mega stores, heb ik heel preuts in de auto onder een jas en een luierdoek gekropen mijn kind borstvoeding geven. En ik voelde me echt heel stoer, want voorheen durfte ik dit alleen maar thuis.
Het was een leuke rit. Elora was rustig, ze sliep of doezelde wat en lag heerlijk in de meest vreemde yoga houdingen in de draagzak. Toch begon mijn rug na een tijdje een beetje pijn te doen. Na een paar leuke foto's met allerlei vrolijk bewegende hazen, gingen we nog even naar de Prenatal. Daar had mijn kind er ineens genoeg van. De sirene ging weer luid aan en ik stond een beetje verbaasd te kijken. Ik wist niet wat er aan de hand was en mijn rug deed enorm zeer, dus lekker wiegen met de kleine was lang zo lekker niet. Mijn moeder nam haar genadig even over van me en ja hoor... stil. Daarna heeft ze zich ook niet echt meer laten horen.
Na de Mega-stores hebben we mijn vader opgehaald en zijn we naar huis gegaan. Daar hebben we nog even gespeeld, maar heeft mijn kleine meid vooral veel geslapen. Ik hoop en bid tot alles wat me maar kan horen dat ze vannacht ook een beetje slaapt. Want dat kan ik wel gebruiken. Anders kom ik morgen echt mijn bed niet uit ;)
Nu ja... om naar de wc te gaan dan ;)
  • "van alles en nog wat" 04-04-2007 @ 14:33
Bleh, bleh en nog eens bleh. Ben al 2 dagen niet lekker. Niet van een griepje maar van een darm aandoening, die er na de bevalling niet beter (eerder slechter) op is geworden. Ik wil niets en ik doe ook niets, waardoor ik me weer aan mezelf erger. Maar het allerergste is dat het wel lijkt of Elora ineens ook weer meer krampjes heeft. We zijn dus samen heel traag en liggen de hele dag op bed. Zij slapend en ik zuchtend en steunend. Gezellige boel dus. Ik heb mijn trieste karkas nu toch wel even het bed uit gesleept om weer even te updaten.
Elora is voor het eerst vandaag ook even goed wakker. Grappige is dat ze zondag en maandag juist belachelijk lang wakker was. En vandaag en gisteren lijkt ze het allemaal weer in te halen.
Helaas zijn we tot de conclusie gekomen dat ons kleine druifje ons al behoorlijk om haar vinger heeft gewonden. Tijd voor opvoeden dus, maar dat is wel moeilijk met zo'n klein spruitje die je nog niet begrijpt. Maar nu begint ze van een heel rustig kind te veranderen in een felle tante die gelijk haar stem laat horen als ze het ergens niet mee eens is. Niet de bedoeling dus. Maar laten huilen snijdt me echt door mijn ziel! Ik had nooit gedacht dat ik zo[n watje zou zijn. We laten haar nu vaak toch even huilen als we zeker weten dat ze geen honger heeft of vieze broek of pijn. En mijn andere techniek is dat als ze voor niets huilt negeer ik haar heel overduidelijk en zodra ze even stopt geef ik haar heel veel aandacht en knuffels en praat ik met haar. Ik hoop dat ze hierdoor uiteindelijk door krijgt dat ze meer aandacht krijgt zonder te huilen. Heb blijft moeilijk omdat huilen haar enige communicatie middel is tot nu toe. Ik voel me een slechte moeder als ik haar laat huilen, maar ik voel me ook een slechte moeder als ik te snel toe geef. Het is niet makkelijk, waar is in godsnaam de handleiding van Elora?
Ze begint nu ook met likken en kwijlen. Daar ben ik ook echt HEEEEEL blij mee... maar niet heus. Alles moet even voor geproefd worden. Elora is een echte connoisseur. En ze kwijlt of spuugt me ook regelmatig onder.
Ook haar eetpatroon is geen touw meer aan vast te knopen. Het ene moment slaapt ze bijna 5 uur!!!! door en het andere moment wil ze 1 1/2 uur later al weer eten. Vandaag ben ik iets makkelijker, omdat zij en ik niet zo lekker in ons velletje zitten. Ik verwen ons zo alle twee een beetje. Alletwee een beetje aandacht van elkaar. Dan maar een dagje een slechte moeder.
  • "1 april, niet altijd grappig" 02-04-2007 @ 13:08
We hadden strakke plannen over opvoeden, Daan en ik. Kinderen zouden doen wat wij wilden en we zouden consequent zijn en nergens aan toegeven. Tja, in de praktijk gaat het wel heel anders. Hoe leg je aan een kind van 5 weken uit dat je nu wel vind dat ze genoeg wakker is geweest en dat het tijd is om te slapen??
Elora was vandaag bijna de hele dag wakker. Ze is soms wat wakkerder dan op andere dagen, maar dit was belachelijk. Ze heeft van 12:00 tot 23:20 nauwelijks geslapen. Hier en daar een hazeslaapje van hooguit een half uurtje, maar meer niet.
Om 12:00 was ze wakker, na heel veel geslapen te hebben (de dag ervoor ook al) en wij gingen gewoon op in onze routine. Lekker met haar spelen. Knuffelen wilde ze niet echt, ze was meer in een actieve bui. Geweldig. We hebben liedjes met haar gezongen, de gekste gezichten getrokken naar haar en met speeltjes voor haar neus als een stel debielen rond gedanst. Tot dat we er zelf moe van werden. Omdat ze nog steeds wakker was hebben we haar even op het grote bed neer gelegd op haar buik, daar slaapt ze altijd sneller van. Na een minuut of 10 ging ik kijken en zag dat ze klaar wakker was. Geen probleem, lekker laten liggen, die valt wel in slaap. Maar na ongeveer 40 minuten was ze het zat en begon ze te zeuren. Tja... dachten wij... toch te vroeg in bed gelegd. En nu was het weer tijd voor de voeding. Naar beneden dan maar. Na het eten zijn we een tijdje buiten gaan zitten. Elora wilde alleen maar staan, maar daar had ik geen zin in. Het was te lang en ik zat boven mijn macht te tillen. Ik heb een beetje mijn zin doorgedreven en haar omgekocht met spelletjes als schuitje varen, theetje drinken. Dat hielp. Na het buiten zitten hebben we haar op de bank gelegd, hopend dat ze, nu ze zo lang wakker was geweest, snel in slaap zou vallen. Ze heeft dik een half uur met open ogen op de bank gelegen toen het dreinen begon. Onze nieuwe techniek was: laten huilen.
Ik dacht altijd dat ik imuun was voor baby huilen... niets is minder waar. Na 22 minuten krijsen (want die kleine van ons heeft een stemgeluid waar Witney Houston jaloers op zou zijn) en een paar nieuwe tonen en noten gehoord te hebben, was ik een wrak. Wat nu? Toch maar oppakken want dit was niets. Ze ging ook steeds harder huilen en zowel Daan als ik konden er niet tegen. Het duurde te lang. En dit is een huis waar je ons hummeltje echt overal kan horen bleren als ze eenmaal op dreef is. Elora snikte heel zielig nog na. Laten huilen was dus toch niet zo effectief als ik gehoopt had.
Inmiddels begon het weer tijd te worden voor de volgende voeding, dus ik dacht, laten we het dan maar boven proberen. Op zich was ze verder niet vervelend. Ze zat lekker om zich heen te kijken, had ook niet de hele tijd aandacht nodig ofzo. Maar slapen deed ze niet en langer dan een uur kan ze zichzelf toch echt nog niet vermaken. Dan gaat ze dreinen. Het was ook niet vervelend dat ze wakker was, maar wij vonden het wel zorgelijk.
Om 22:15 was ik het zat. Haar laatste voeding voor de nacht was net voorbij en ik vond het tijd dat ze maar eens ging slapen. Ik legde haar in haar bedje en ook daar bleef ze klaar wakker liggen. We hadden de lichten uitgedaan en de tv zachtjes gezet. Ze keek vrolijk naar de leuke plaatjes van winnie the pooh. Maar toen ik de tv uitdeed begon ze te klagen. Het was te donker en nu kon ze niets zien. Klagen werd huilen. Speentje, die ze nu een beetje kan pakken om te sabbelen, hielp niet. Ik weigerde haar op te pakken en wilde ook niet tegen haar praten, want dat zou haar nog wakkerder maken. Ik heb me altijd voorgenomen dat ik niet een moeder zou worden die met de baby op haar arm rond de kamer zou lopen. Maar ja, om nou met een huilend kind te zitten die niet stopt... dat trek ik toch ook niet. Dus een compromis... ik ga zo zitten dat ze mij niet kan zien en ik rijd met het wiegje heen en weer en heen en weer. Daar wordt ze heel rustig van. Het duurde lang, zeker 20 minuten... MAAR... de aanhouder had gewonnen en Elora was in slaap gevallen.
Ze werd ook pas om 2:45 wakker (terwijl ze om 22:15 klaar was met de laatste voeding, dat is voor haar heel lang) Maar toen was ze... helaas voor mij. Weer KLAARWAKKER. Ik snapte er niets van. Na het eten heb ik haar stug terug in bed gelegd. Zonder te spelen, zonder te knuffelen. Ze begon gelijk met dreinen want hier had ze weinig zin in. Dit keer was ik een stuk vermoeider en had ik ook geen zin om haar Daan wakker te laten huilen, dus ben maar gelijk gaan wiegen. Ik wil haar echt niet verwennen, maar tot op bepaalde hoogte (vooral 's nachts) moet ik toch ook een beetje aan onze rust denken. En haar in een andere kamer zetten helpt niet, dat hebben we al een keer geprobeert. Dan hoor ik haar nog gewoon heel goed en voel ik me nog ongelukkiger. Ik weet dat het wiegen niet handig is, maar hoe leg je iets aan een kindje van 5 weken uit? Hoe ga je daar mee om? Ik vind het gewoon al goed van mezelf dat ik haar consequent in haar bed laat liggen als ik vind dat ze moet slapen. En als ze gewoon moe is, gaat ze slapen en is er niets aan de hand. Dit is zo zeldzaam en ik hoop dat het ook zo blijft.
  • "31-3-2007 dramadagje" 01-04-2007 @ 00:58
Vandaag was het allemaal niets leuk. Elora heeft of geslapen of gehuild. Bij het borstvoeden heeft ze ook bij mij de waterlanders naar buiten gelokt. Ik voelde me ook erg rot toen ik haar bij mijn moeder achter liet om naar de film te gaan. Ik heb de hele film niet lekker gezeten, voelde me een slechte moeder. Maar het was niet alleen bv drama waardoor ik uit mijn hum was. De reis naar Scheveningen was nogal gestresst en daarvoor had ik een beetje een onvriendelijk bericht gehad van iemand, waardoor ik ook wat van slag was.
Ik heb ook het gevoel dat sommige mensen denken dat Elora niet slaapt bij ons ofzo. Ze is nogal een type van hazenslaapjes tussendoor. Ook al slaapt ze vaak ook veel uren achter elkaar. Vooral als ze op haar buik mag slapen, slaapt ze lekker door. Soms is ze om de 10 minuten wakker en soms slaapt ze uren. Ik weet nu ook al dat ik haar na het eten even in moet laten kakken, maar haar nog niet neer moet leggen. Van eten wordt ze namelijk na een minuut of 5 a 10 heel erg wakker. Dan wil ze even spelen. Behalve 's nachts, dan weet ze dat ze moet slapen en wordt ze meteen neer gelegd.
Ik ben benieuwd hoe vannacht gaat, omdat we zo laat thuis zijn nu. Dus haar ritme is wat anders.
Ik ga lekker slapen en laat deze rotdag achter me. Morgen wordt een leuke dag, dat moet altijd na een rotdag! :)
  • "30-03-2007 Zo klein en toch al zo groot" 31-03-2007 @ 16:36
Mijn kleine meisje is alweer / pas 5 weken. Ik schrijf zo wel pas als alweer, omdat ik me er telkens anders onder voel. Het ene moment bedenk ik me verbaasd dat ze PAS 5 weken is en het andere moment denk ik: "Het gaat zo hard, ze is ALWEER 5 weken" Ik kan me ook idd geen leven zonder haar meer bedenken.
Vandaag kwam mijn moeder gezellig buurten voordat ze met mijn neefje naar de zwemles moest. Ze knuffelde Elora en hield haar liggend in haar armen vast. Elora begon meteen te morren en te zeuren.
"Als ze dat doet" zei ik laconiek, "Dan moet je haar rechtop houden. Dat heeft ze liever, kan ze beter rond kijken" Mijn moeder keer het kleine hoopje mens serieus aan, die natuurlijk meteen stopte met haar klaagzang toen ze rechtop werd gehouden. "Zo... dus jij wilt nu al geen baby meer zijn" zei mijn moeder tegen mijn kind. Ik schrok van die woorden. Vooral omdat ze heel waar aanvoelde. Mijn kleine babietje doet al van alles om groter te zijn. En ik ben het er niet mee eens.

Ze kan al zo veel, meer dan de boekjes zeggen. Volgens de boekjes kunnen babies pas na 6 maanden stevig op hun benen staan als je ze vast houdt. Elora kon dit al vlak voordat ze 4 weken was. En nog lang ook, niet 10 seconden ofzo, maar wel dik een minuut of 2. Dan hoef ik haar alleen maar te ondersteunen onder haar armpjes, maar ze staat toch ECHT op haar eigen voeten.
Ze kan zich al een tijdje op haar ellebogen opdrukken en rondkijken. Nog wel wat wiebellig hoor, maar ze doet het echt. En soms schrik ik gewoon van hoe hoog ze komt met haar hoofd. Ze doet me al na met haar mond. Nog niet bijzonder veel, maar tong uitsteken en o-mondjes maken enzo. Ze kan al dik 2 weken lachen... ook niet heel erg vaak ofzo, maar ze kan het wel.

Nee, ik vind mijn kind geen wonderkind. Dat vind ik onzin. Voor alle dingen waar ze sneller in zijn, zijn ze weer langzamer in andere dingen. Daan heeft ook een goed punt dat als een baby heel snel in het begin gaat, ze weer wat langzamer later gaan. Uiteindelijk leren de meeste kinderen dezelfde dingen. Ik voel me ook niet bijzonder trots ofzo, wel verbaast. Van mij mag ze best wat rustiger aan doen. Ik vind dat baby zijn toch al zo kort van duur. En die van ons wil zo snel. Ik hoop ook stiekem dat Elora niet alleen maar een fysiek kind wordt. Het lijkt me leuker als ze nou juist iets vroeger is met praten ofzo, want ik ben zelf zo verbaal. Ben nu al druk het boek: "Signing with your baby" aan het doorlezen, voor vervroegde communicatie.

Vandaag hadden we ook weer bezoek van een tante van mij. Leuk want het lijkt wel of Elora me dichter bij mijn familie brengt. Ik email ineens met een nicht van mij en dat vind ik echt geweldig. Van mijn tante Astrid, die er was, hebben we echt een waanzinnig speeltje gekregen. Elora is helemaal in trance als ik het voor haar houd. Het is een soort van baby regenstok (dat zeg ik door het geluid dat het maakt) met allemaal gekleurde balletjes die een rad laten draaien etc. Elora kan er geen genoeg van krijgen. Ook hebben we een badboekje (yay, boekjes zijn GOED!!!) en haarspeldjes gekregen. Kan niet wachten tot mijn moeder weer komt, dan gaan we verschillende kapsels uitproberen!!
  • "Borstvoeding blues" 31-03-2007 @ 12:52
Als ik van die stukjes lees over hoe "intiem" borstvoeding is, fantaseer ik altijd dat ik de schrijfster van het stukje een enorme oplawaai met een cartoonesque roeispaan verkoop. Ik heb een hekel aan die verhalen waar je een innig contact hebt met je kindje als je maar bostvoeding geeft. Dat heb ik dus ABSOLUUT NIET met Elora. Borstvoeding is bij ons een drama. Het loopt tegenwoordig ook op tranen uit. Tranen van Elora en tranen van mij. Ik vind borstvoeding niet alleen pijnlijk en onhandig, maar ook bijzonder frustrerend. Elora drinkt maar zelden zonder nukken. Ze worstelt, slaat, schopt en huilt. Het lijkt wel of ik aan het mishandelen ben. En ik weet niet wat ik moet doen. Ik probeer haar zo veel mogenlijk aan te leggen op verschillende manieren. Probeer haar te kroelen te knuffelen, voor haar te zingen... alles om haar maar te troosten. Het is niet altijd een compleet drama, soms valt het mee... maar het is steeds vaker erg nu. Ik voel me heel erg radeloos en vooral ook erg verdrietig. Ik haat borstvoeding geven, maar blijf stug doorgaan omdat het voor haar het beste is. Ik hoop in ieder geval de eerste 3 maanden te kunnen voltooien met het geven van bv. Mijn eerste doel was 6, maar als het zo gaat, trek ik dat echt niet. Dat bijvoeden is voor mij soms echt een redding. Het is frustrerend want ik wil het beste voor mijn kindje... maar twijfel nu wat het beste is...
  • "poopstravaganza!" 29-03-2007 @ 16:04
Vandaag heb ik een fantastisch cadeau van Elora gekregen... een hele grote was! Ze had een spuitluier die letterlijk en figuurlijk alle spuitgaten uit liep. Wat een feest. Haar rompertje, broekje en truitje, mijn t-shirt, lakens op mijn bed en zelfs mijn dekbedden hoes het het dekbed er onder, waren versiert met een vrolijk geelbruin kleurtje en kleine brokjes.

Ik lag haar net eten te geven toen ik haar zich heel druk zag inspannen. Ik zag nog geen reden tot alarm, want vlak voor het eten had ik net een behoorlijke poepluier, vers van de pers, verschoont. Dus wie verwacht dat er zo veel uit zo'n klein lijfje komt.

Madamme zetten het ook behoorlijk op een schreeuwen tijdens het omkleden. Ik heb haar nadat ze weer helemaal schoon was (en dat koste wat moeite) in de maxicosie bij me in de badkamer gezet, want nu moest het echte werk beginnen. Alles moest eerst voorgewassen worden, want anders krijg ik de vlekken er niet uit.

Gelukkig vond Elora het allemaal best en tussen de nijntjes door keek ze aandachtig naar haar mopperende mamma.

Dit gebeurt altijd op van die dagen dat je zelf niet lekker in je vel zit... bleh
  • "Buikschuiver" 28-03-2007 @ 13:10
Zin om te spelen heeft ze nu niet. Maar echt slapen wil ze ook niet, ze is klaar wakker. Wel wil ze graag knuffelen en het liefst pinkelen. Als ik haar op mijn buik leg schuift ze de hele tijd heen en weer.

Dan ligt ze met haar bolletje in mijn nek, aan mijn kaak te sabbelen (nee ze heeft geen honger, ze heeft net gegeten) en het volgende moment ligt ze op mijn schoot tegen mijn buik aan. Vertederd kijk ik dan naar haar en bedenk me dat ze iets meer dan een maand geleden zo aan de andere kant van mijn huid lag (alleen dan op z'n kop)

Het is zo'n grappig grietje
  • "Spelen" 28-03-2007 @ 08:56
Over de speakers van mijn computer bleren de kinder stemmetjes allemaal zoetsappige liedjes van de nieuwe kinder cd die we hebben gekocht. Tja het is weer wat anders dan Skunk Anansie of Miranda Sexgarden. Het is een hele nieuwe ervaring.

Elora ligt in de Maxi-cosi van mijn nicht Irma, want de nijntjes die daar aanzitten zijn toch echt wel favoriet. Af en toe schrik ik me een ongeluk want komt er een harde krijs uit de maxi-cosi. Als ik dan paniekerig kijk wat er aan de hand is, zie ik een heel vrolijk kind in de maxi-cosi die naar de nijntjes ligt te happen of te slaan. Maar Elora heeft haar stem ontdekt. En die laat ze graag HARD horen. Zodra ze me gaat begrijpen gaan we het gillen ook proberen af te leren. LOL.

Maar het is niet alleen gillen wat ze doet, ze maakt ook hele bijzondere geluiden. 's avonds als ze in de wieg ligt en Daan en ik liggen tv te kijken ofzo, dan kijken we elkaar wel eens aan als er weer een nieuw geluid uit de wieg galt. Dan zeggen we tegen elkaar: "Is dat die kleine?" of "Die hadden we nog niet gehoord"

Toch merk ik wel dat Elora soms best een driftig trekje heeft. Vooral als ze honger heeft, dan kan ze weinig hebben. Ik vind dat best jammer. Maar toch als ik andere moeders hoor, valt het geloof ik allemaal wel mee. Ze is verder erg lief. Ze huilt niet veel en kan zichzelf redelijk goed vermaken. Soms kijk ik in de wieg en zie ik tot mijn verbazing dat ze klaar wakker is en gewoon om zich heen ligt te kijken.

Toch wil ze wel graag lekker geknuffeld worden. Je merkt dat er duidelijk een tijd van spelen is en een tijd van knuffelen. Als ze wil knuffelen maakt ze niet veel oog contact en wil ze graag lekker op je borst liggen. Anders is ze heel actief en aanwezig.

Het valt me ook op dat ze de laatste 2 dagen heel veel zuigbehoefte heeft. Dus mijn pinken zijn helemaal beurs... ik wou dat ze dat speentje wilde!!
  • "Consultatie bureau" 27-03-2007 @ 17:00
Vandaag zijn we voor het eerst naar het consultatie bureau geweest. Ik ben met mijn stomme hoofd een handdoek vergeten mee te nemen en ik voel me meteen een falende moeder. Gelukkig heb ik altijd tig hydrofiel luiers bij me, dus dat was onze redding.

Elora moest uitgekleed en voor het feit dat ze daar echt een grafhekel aan heeft, hield ze zich in de eerste instantie kranig. Eerst werd ze gewogen (ze is nu 4260 gram, dus een halve kilo zwaarder) En haar hoofd was 37 cm omtrek.

Tijdens het wegen plaste ze spontaan de weegschaal onder... lekker!!

Toen ging de arts haar bekijken. Onze arts was niet de meest zachthandige dame en Elora zette het ook al snel op een brullen. Gelukkig kon het "pinkelen" haar nog redelijk troosten. We hebben nog even van haar loop reflexen mogen genieten en ik had het idd juist dat haar fontanel extreem lang is. Maar dat schijnt toch niet erg te zijn.

Wel kwamen we erachter dat ze een kleine ontsteking onder haar oksel heeft. Dit komt van het niet goed afdrogen. Daan heeft me belooft dat hij hier wat beter op gaat letten. Want omdat ik vaak de gelukkige ben die haar mee in bad of in de douche mag nemen, is hij de pineut met het aanpakken en afdrogen.

Na het consultatie bureau was madame weer in coma. Samen met mijn moeder zijn we naar Bodengraven gegaan. Mijn moeder wilde daar een cadeautje laten maken voor vrienden van ons. Daar hebben we nog even zitten genieten van het zonnetje in de tuin van de moeder van een vriendin van mij (zij zou het cadeautje gaan maken). Marguerita (de vriendin in kwestie) kwam ook gezellig langs. Elora werd heerlijk geknuffelt en we konden lekker babbelen over babies.

daarna zijn we nog even het centrum ingegaan. We hebben op een bankje in de zon lekker een broodje gegeten, wat boodschapjes gedaan en het allerleukste... we hebben met Elora haar eerste pasfoto laten maken. Ze was net wakker, maar toen we met haar haar gingen knoeien werd ze spontaan chaggerijnig. Gelukkig duurde dit niet lang en kregen we al snel wat foto's. Maar echt vrolijk kijken deed ze niet. Ze keek nogal zorgelijk naar alles om haar heen.

Toch moet ik zeggen, dat, al had ik in het begin mijn bedenkingen, ik de foto best grappig geworden vind. Niet haar meest charmante foto, maar hij is wel erg lollig.

Eenmaal weer thuis had ze wel enorme honger. Nu zo na het eten is ze klaar wakker. Dit postje schiet ook niet op, want ze zit op mijn schoot en speelt met me :)

Ze kijkt me telkens heel verbaast aan. Ze richt zich al helemaal op, als ze op haar buik om mijn borst ligt (de stoelen leunen hier best ver naar achteren) en kijkt me dan zo appelig aan. Ik moet gewoon nu maar weer even met haar gaan spelen!!
  • "26-03-2007 nog meer visite" 27-03-2007 @ 16:43
Elora heeft een slaapdag vandaag. Om 13:30 krijgen we visite en ze is met geen stok wakker te krijgen. Gelukkig als de visite er is, doet ze toch gezellig even haar ogen open. Al laat ze steeds meer van zich horen. Soms schrik ik van een harde schreeuw, die niet op huilen uitloopt. Of hoor ik ineens een nieuw geluidje. Ze is echt duidelijk aan het expirimenteren met haar stem. Ook krijg ik sporadisch nu een gulle lach als ik me uitsloof. Maar langer dan een paar seconden duurt het lachen niet. In haar slaap heeft zo ook nog vaak lachstuipjes, maar ik weet zeker dat ze al echt een beetje lacht want ze reageert dan op iets.

Mijn tante en nichtje komen langs en Elora vind het maar wat gezellig. In de tijd dat we met zijn tweetjes thuis zijn merk ik dat ik beter in een ritme kom te zitten. Elora slaapt lekker veel en ik merk dat ik haar nu ook op andere plekjes te slapen leg. Bijvoorbeeld op de bank voor het eerst. Dat is voor mij makkelijk want zo kan ik haar in de gaten houden, en ze wordt nu minder snel wakker. Als ik haar telkens ga verleggen heeft ze van die korte hazeslaapjes en daar wordt ze onrustig van.

Als ze wakker is spelen we samen. De appel met de worm is nog steeds favoriet. We krijgen van mijn tante Corrie ook een dottig tutpopje, maar die vind ze nog een beetje eng.

Ze komt vandaag ook niet om de 1 1/2 tot 2 uur, maar om de 3 tot soms zelfs 3 1/2 uur. Ik merk dat ik dit ook wel een fijn ritme vind.

Toch vind ik haar de laatste tijd wat zeurderiger. Ik schijn me nogal aan te stellen als ik het van anderen moet geloven, maar in het begin huilde ze echt bijna nooit en nu heeft ze al huil uurtjes. Plus dat ik toch een driftig trekje in haar heb ontdekt. Vooral als ze niet op tijd te eten krijgt.

's nachts komt ze helaas wel weer om de 2 uur, dus dat was balen.
  • "visite" 25-03-2007 @ 16:54
Ik ben echt oer chaggerijnig vandaag. Mijn nacht was erg slecht en Elora, die haar bijnaam als "Rupsje Nooitgenoeg" wil hooghouden, is 3 x wakker geworden vannacht. Ook kwam ze moeilijk weer in slaap. Elora heeft ook haar stem gevonden, dus wij mogen nu ook af en toe genieten van een spontane en plotselinge kreet.

Ik heb Daan maar laten slapen. Zijn ogen waren zo rood van vermoeidheid (en dat van alleen de vroege ochtend shift de dag ervoor) dat ik maar met mijn hand over mijn hart heb gestreken en zelf mijn hongerige rupsje heb gevoerd.

Tijdens het verschonen heeft Elora me echt heel erg laten schrikken. Ze was hard aan het huilen (tja don't mess with her outfit, it's too bloody cold) en plotseling maakte ze ineens stik geluiden. Ik had het niet meer. Het zweet brak me uit en mijn maag veranderde in een betonnen blok. Terwijl het hele gebeuren misschien 3 seconden duurde, leek het wel een eeuwigheid. Ik kon mijn tranen niet meer bedwingen. Machteloos stond ik te huilen met een huilend kind in mijn armen. Zelfs mijn onverstoorbare Daan werd er wakker van en schrok zich een ongeluk.

Het is gelukkig allemaal goed gekomen, behalve dat ik dus vandaag niet echt te genieten ben. Mijn moeder kreeg ook al de volle laag omdat ik het niet met haar vriendelijk bedoelde advies eens was. En arme Daan moest het ontgelden omdat hij iets verkeerd deed. Ik voelde me net een helleveeg.

Dat we vandaag ook veel visite hadden, beviel me ook voor geen meter. Ik kon gelukkig mijn slechte bui een beetje shaken en vond het stiekem achteraf heel gezellig. Een oom en tante van mij kwamen op bezoek.

Na dat de familie weg was, kwamen nog wat vrienden van ons. Het was heel gezellig, maar Elora (die natuurlijk ook geen waanzinnige nachtrust had gehad) was een beetje uit haar hum. Ze mopperde en huilde meer dan mij lief was. Iedereen verzekerde me dat het allemaal best mee viel en dat ze bijna niet huilde, maar voor mij was het best veel. Elora huilt niet veel en niet vaak en ik vond het jammer dat ze dat voor mijn gevoel nu wel deed. Ik wil graag aan iedereen laten zien hoe lief ons kindje is. Maar goed, ik ben gewoon een onzekere muts.

Nu is Daan even onze vrienden naar Den Haag Centraal aan het rijden. Ik heb Elora lekker in haar bedje gelegd. De kinderwagen was geen goed idee want daar had ze het te warm in gekregen. Ze is helemaal in coma en ik heb even tijd om mijn website bij te werken :)
Gepost door op

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)