"Gaan we nu naar Ed?", vraagt Elora terwijl ik de laatste kleertjes aanworstel. Ze is een beetje in een "bui" vandaag, maar ik kan niet zo goed mijn vinger leggen op wat ik nu vervelend vind. Ze is namelijk niet echt vervelend, alleen vermoeiend. Vandaag is een "Waarom?" dag. Zo'n dag waar Elora alles verbaliseert, zo'n dag dat ze heel veel vraagt en heel veel aandacht nodig heeft. Het is heel erg vermoeiend. Ook is ze wel dwars, want eerst wil ze niet naar mijn werk en wil ze niet de kleertjes aan die ik heb uitgekozen.
Maar ja, als ze zich er dan (redelijk snel) toch bij neerlegt is ze ook super positief. Het is een lange wandel naar mijn werk en ze roept wel dat ze even een tukje wil doen. Sorry meid, even doorlopen. We maken er een spelletje van. Ze vindt het super en roept dat we aan het avonturen zijn. We zoeken dieren, vinden zwanen, vogeltjes en rillende eendjes. Ook zien we paddestoelen tussen het gras. Het is gezellig, al hebben we haast.
Op het afscheid van Ed hebben we geen kind aan haar. Ze is lief en sociaal en ik ben oer trots. "Zo die wordt goed opgevoed" krijg ik van meerdere vreemden te horen. Met wat geleende poppetjes speelt ze lief aan een tafeltje en ze smikkelt van alle hapjes die voorbij komen. Af en toe vraagt ze naar me, wil ze even bij mij op schoot, mist ze haar mamma die toch wel aan het werk is. Heel lief en heel schattig.
Dan moeten we opruimen en Elora helpt ontzettend mee. Voorzichtig draagt ze de glaasjes van de ontmoetingszaal naar de keuken. Netjes vraagt ze aan de mensen of ze de lege glaasjes mee mag nemen en de mensen zijn vertederd. Als ze klaar is met de glaasjes vraagt ze aan Ron (onze beheerder) of hij nog klusjes voor haar heeft. Ze helpt zo goed en ik kan alles aan haar vragen.
Maar ook thuis helpt ze beter. Ze is zo goed met het opruimen van haar eigen speelgoed. Vaak gaat dat snel en zonder morren. Vooral nu we de nieuwe bakken hebben, het is overzichtelijker voor haar. Ik blijf me verbazen over hoe enthousiast Elora is en wat een vrolijk kind ze is. Ze kan best mokken hoor, maar nooit echt lang en vaak is ze na een korte mok-bui weer snel heel vrolijk.
Ik ben trots op mijn lieve, slimme, sociale meisje!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten